Cechy klimatu Polski.

Klimat-jest to charakterystyczny dla danego obszaru (miejscowości, regionu, państwa itp.) układ stanów pogody, powtarzający się w cyklu rocznym. Podstawowymi elementami (składnikami) klimatu są temperatura i wilgotność powietrza, zachmurzenie, nasłonecznienie, opady, ciśnienie atmosferyczne oraz kierunki i prędkość wiatru
Klimat Polski jest kształtowany przez masy powietrza o wielu właściwościach napływające z różnych kierunków. Najważniejszymi masami powietrza docierającymi nad terytorium kraju są:

- masy powietrza podzwrotnikowo-morskiego docierające znad Wyżu Azorskiego przez cały rok
- masy powietrza podzwrotnikowo-kontynentalnego z północnej Afryki i Azji Mniejszej i południowo-wschodniej Europy, zaznaczające się latem i jesienią
- masy powietrza polarno-morskiego znad północnego Atlantyku docierające przez cały rok
- masy powietrza polarno-kontynentalnego znad wschodniej Europy i Azji, przeważające zimie
- masy powietrza arktycznego znad Morza Arktycznego

Wpływ na pogodę i klimat mają przede wszystkim masy powietrza polarno-morskiego i polarno-kontynentalnego. Powietrze polarno-morskie latem przynosi zachmurzenie, ochłodzenie i wzrost wilgotności, natomiast zimą powoduje ocieplenie i częste mgły. Powietrze polarno-kontynentalne o cechach przeciwnych do morskiego kształtuje słoneczną i upalną pogodę latem i mroźną zimą. Masy powietrza o przeciwstawnych cechach, morskich i lądowych, ścierają się ze sobą na terytorium Polski. Z tego też względu klimat Polski jest klasyfikowany jako umiarkowany ciepły przejściowy. Zachodnie obszary kraju są pod większym wpływem powietrza morskiego, zaś wschodnie pod większym wpływem powietrza kontynentalnego. Na początku jesieni docierają nad Polskę masy powietrza podzwrotnikowo-kontynentalnego, które kształtują słoneczną pogode, tzw. Złota polską jesień. Powietrze podzwrotnikowo-morskie latem przynosi dużo opadów, a zimą odwilże i mgły. Stosunkowo rzadko dociera powietrze arktyczne które przynosi ze sobą silne mrozy i opady w znimie oraz przymrozki wiosną.
Opady atmosferyczne sa związane głównie z występowaniem frontów. W Polsce przeważają wiatry zachodnie, południowo-zachodnie i północo-zachodnie. Wiatry te stanowią około 60% w skali roku. Przynosza one powietrze morskie o dużej wilgotności, co ma wpływ na zachmurzenie i opady. Udział wiatrów wschodnich wzrasta na terenach wschodnich. Inaczej wygląda sytuacja w górach, gdzie tworza się wiatry fenowe oraz na wybrzeżu, gdzie zasięg bryz sięga do 20-30 km.W Karpatach przeważają wiatry południowe i południowo-zachodnie. Stany bezwietrzne, tzw. Cisze, najczęściej występują w południowo-wschodniej części kraju. Najmniejsze zachmurzenie przypada na wrzesień, wrzesień największe na listopad grudzień. Sytuacja wygląda nieco inaczej inaczej górach, gdzie maksimum zachmurzenia przypada na maj, a minimum na październik. W ciągu lata największe zachmurzenie jest notowane w Karkonoszach. Liczba dni pochmurnych tzn. takich w których średnie zachmurzenie nieba jest na poziomie 80% wynosi od poniżej 120 dni na nizinach środkowych do ponad 160 dni w górach i na pojezierzach. Maksymalne wartości liczby dni pochmurnych notowane w górach wynosza na Śnieżce ok. 190, na Kasprowym Wierchu ok. 170 dni.Usłonecznienie, czyli ilość czasu, w którym bezpośrednie promienie słoneczne docierają do powierzchni ziemi, jest największe w czerwcu a najmniejsze w grudniu. Temperatury średnie roczne wahają się w granicach od 6 do 8,5 stopnia poza górami. Najcieplejszymi obszarami sa: Nizina Śląska, zachodnia część Kotliny Sandomierskiej i Nizina Południowowielkopolska. Najzimniejszym obszarem jest północno-wschodni kraniec kraju. Temperatury w górach sa zdecydowanie niższe, co ma związek ze spadkiem temperatury wraz z wysokością. Przykładowo średnia roczna na Śnieżce wynosi około 0,4 stopnia C, a na szczytach Tatr spada poniżej 0. Najcieplejszym miesiącem jest lipiec, którego temperatury wynosza od 16 do 19 stopni C, natomiast najzimniejszym miesiącem jest styczeń, styczeń którym średnie temperatury mieszczą się w granicach od -1 Stponia Stopnia na zachodzi do -5,5 stopni C na wschodzie. W zimie, gdy zaznaczają się wpływy kontynentalne, wschodnia część kraju jest znacznie zimniejsza niż zachodnia. Z tym związane sa m.in. takie zjawiska jak różna długość zlodzenia rzek i jezior, długość okresu zalegania pokryw śnieżnych itp. Amplitudy srednie roczne wynoszą od 18 stopni C na wybrzeżu do 23 stopni C na wschodzie kraju, co potwierdza wzrost kontynentalizmu w kierunku wschodnim.

Średnie opady dla Polski wynosza około 600 mm rocznie lecz są regionalnie zróżnicowane. Najmniejsze sa w tzw. „cieniu opadowym” na Kujawach i w części Wielkopolski-poniżej 500 mm rocznie. Na pojezierzach opady wystepują na poziomie 600-750 mm rocznie(poza wcześniej wymienionymi obszarami) Niziny- poza pojezierzami-otrzymują około 500-600 mm rocznie, a na wyzynach wartości opadów układają się w granicach 700-800 mm rocznie. Największe sumy opadów notowane sa SA górach-średnio ponad 800 mm, a w wyższych partiach przekraczają znacznie 1000 mm. Najwyższe opady natuje się na Śnieżce – 1348 mm i na Kasprowym Wierchu 1629 mm. Liczba dni z opadami wynosi od 130 w środkowej Polsce do 180 w górach i na pojezierzach. Największa liczba dni z opadem przypada na listopad i na grudzień, a najmniejsza na wiosnę. Inaczej wygląda rozkład opadów kiedy to najwyższe sumy opadów przypadają na lato, a najniższe na styczeń luty. W skali całego roku, przy podziale na dwa półrocza 1/3 opadów przypada na półrocze zimowe a 2/3 na półrocze letnie.

Ilość dni z opadem śnieżnym wynosi od 30 na nizinach do 60 w północno-wschodnim krancu Polski, a w górach przekracza 100. Pokrywa śnieżna zalega od 40 do 60 dni, zaś wysoko w górach ponad 200. Największa ilość dni z burzami notuje się na Kasprowym Wierchu-średnio 35 w ciągu roku, natomiast średnia krajowa waha się od poniżej 10 do ponad 25. Z opadami związana jest wilgotność powietrza, która wykazuje niewielkie różnice regionalne, a wartości względne wahają się w granicach80%. Największa jest w miesiącach zimowych, zimowych najmniejsza wiosną lub latem.

Na podstawie przebiegu temperatur i stanów pogody w Polsce wyróżnia się sześć pór roku. Zima termiczna jest okresem czasu, w którym średnie temperatury dziennie wynoszą poniżej 0 stopni C. Przedwiośnie i przedzimie maja temperaturę od 0 do 5 stopni C, wiosna i jesień od 5 do 15 stopni C, a lato powyżej 15 Stopni C. Okres w którym średnia temperatura powietrza przekracza +5 stopni C, nazywany jest okresem wegetacyjnym i własnie w nim nastepuje rozwój większości roślin uprawnych. Długość jego poza obszarami górskimi wynosi od 180 do 220 dni na Nizinie Śląskiej i zachodniej części Kotliny Sandomierskiej. Zróżnicowanie elemantów klimatycznych pozwala na wyodrębnienie trzech regionów klimatycznych klimatycznych oparciu o różnice temperatur, opadów, zachmurzenia, usłonecznienia i długości trwania pór roku. Są to: obszary wyżyn i gór, obszary nizin środkowych i pas pojezierzy.