Statystyka.

Geneza słowa „statystyka"

Słowo statystyka po raz pierwszy znajdujemy u J. F. von Bielfelda (Anglia) w książce „The Elements of Universal Erudition" (Elementy uniwesalnej erudycji). Termin statystyka pochodzi od łacińskiego słowa status - państwo i użyty został przez G. Achenwalla dla oznaczenia nauki o "osobliwościach państwowych", zwanej państwoznawstwem.

Statystyka jako nauka jest utożsamiana:
a) przedmiotowo – zbiory faktów (np. statystyka regionalna),
b) proceduralnie - zbiory liczbowe i dane oraz sposoby ich opracowania (np. gromadzone informacje przez urząd gminny o prowadzonych przetargach).

Współcześnie statystyka jest ujmowana zgodnie z nastepującą definicją.


Teoria statystyki dzieli się na dwa podstawowe działy :
a) statystyka opisowa,
b) metody wnioskowania statystycznego.
Zajmuje się trzema zasadniczymi problemami: zbieraniem danych, analizą danych oraz
interpretacją danych. Samo znaczenie statystyki w administracji publicznej we wspólczesnym życiu społeczno-gospodarczym kraju wynika przede wszystkim z:
reaktywowania w roku 1990 samorządu terytorialnego,
transformacji ustrojowej,
obligatoryjności działań kontrolnych, m. in. ze strony gmin, sejmików samorzadowych oraz regionalnych izb obrachunkowych,
wzrostu znaczenia planowania strategicznego rozwoju lokalnego,
konieczności podejmowania działań marketingowych przez władze lokalne w warunkach konkurencyjnego otoczenia.

Cel, przedmiot i schemat badań statystycznych


Przyklady:

a) ruch demograficzny ludności miast o liczbie mieszkańców przekraczających 50 tys. osób,
b) sprzedaż działek budowlanych w ciągu ostatnich 5 lat przez na terenie danego powiatu,
c) opłaty wnoszone z tytułu dzierżawy przez mieszkańców,
d) wydawane zlecenia dla prowadzenia działalności gospodarczej przez urzędy,
e) składane zesznania podatkowe w Izbach Skarbowych.

Wyodrębnienie stałych przyczyn kształtujących zjawiska masowe pozwala na ilościowe ich ujmowanie (kwantyfikację). Przy ich opisie wyróżnia się dwa składniki:
systematyczne - realizacja w pewnnych deterministycznych warunkach,
przypadkowe (losowe) – nie można przewidzieć warunków ich przebiegu.
Całokształt czynności dotyczących badania i opisu przejawiających się prawidłowości statystycznych w zjawiskach masowych za pomocą metod statystycznych jest ujmowany w tzw. schemacie badania statystycznego, co podaje następująca definicja.


Schemat badania statystycznego obejmuje nastepujące kroki:
Krok 1. Wyróżnienie interesujących badacza zjawisk masowych oraz prawidłowości statystycznych,
Krok 2. Dobór jednostek badania,
Krok 3. Zaprojektowanie instrumentów pomiarowych i przeprowadzenie pomiarów,
Krok 4. Skompletowanie wyników badania,
Krok 5. Opracowanie statystyczne zebranego materiału liczbowego,
Krok 6. Ocena merytoryczna i końcowa przeprowadzonego badania,
Krok 7. Postawienie pytań dla przyszłych badań.

Badanie statystyczne jest planowane i realizowane w populacji generalnej (p.g.) stanowijącej zbiór jednostek (przedmiotów, faktów, zdarzeń, indywiduów) objętych obserwacją (rejestracją, monitoringiem), jednorodnych w myśl określonego kryterium merytorycznego (np. badana jest grupa przedsiębiorstw o liczbie zatrudnionych od 20 do 50 pracowników).

Rozróżnia się badanie statystyczne p.g.:
pełne (wyczerpujące) – badane są wszystkie jednostki populacji,
niepełne (częściowe, niewyczerpujące, cząstkowe, fragmentaryczne) – badany jest wybrany podzbiór jednostek populacji.
Badanie pełne jest rzadko realizowane chyba, że populacja obejmuje niewielką liczbę jednostek, a to głównie z takich powodów jak:
· ponoszone koszty badania – kosztochłonność badania,
· czas prowadzenia badania – czasochłonność badania,
· niszczący charakter badania jednostek (np. badania organoleptyczne produktów spożyw-czych)
Jedną z form badania pełnego są spisy powszechne. Ostatnie takie spisy w Polsce miały miejsce w latach 1978, 1988 i 2002. Są one prowadzone przez powołane do tego celu specjalne organa statystyczne. Najczęściej realizuje się badania niepełne, gdyż skala rozstrzy-ganego problemu przyjmuje znacznie mniejszą skalę i zasięg badania.

Metodom statystycznym przypisuje się potrójną rolę: opisu, analizy i przewidywania (prognozowania). Sama analiza będąca podstawowym procesem przy opracowywaniu wyni-ków badań może przyjmować postać analizy:
rzedmiotowej obejmującej ocenę uzyskanych wyników z punktu widzenia przedmiotu
badania i wyprowadzenie praktycznych wniosków wynikających z wykrytych prawi-
dłowości,
metodologicznej zajmującej się oceną otrzymanych wyników z punktu widzenia ich merytoryczności, dokładności i wiarygodności.

Statystyka publiczna


Obowiązująca w Polsce statystyka publiczna wywodzi się z Rezolucji Komisji Statystycznej ONZ i została usankcjonowana Ustawą o statystyce publicznej z 29 czerwca 1995 roku. Ustawa składa się z 9 rozdziałów oraz 68 artykułów. Według ustawy statystyka publiczna jest systemem:
· zbierania danych statystycznych,
· ich gromadzenia, przechowywania i opracowywania,
· oraz ogłaszania, udostępniania i rozpowszechniania wyników badań statystycznych, jako oficjalnych danych statystycznych.
Do zadań służb statystyki publicznej należy:
· organizowanie i prowadzenie badań statystycznych (w tym spisów powszechnych),
· opracowywanie standardowych klasyfikacji, nomenklatur i definicji podstawowych kate-gorii,
· udostępnianie i rozpowszechnianie wyników informacji statystycznych,
· prowadzenie krajowych rejestrów urzędowych podmiotów gospodarki narodowej i podzia-łu terytorialnego kraju,
· popularyzacja wiedzy o statystyce.
Program badań statystycznych ustalany jest rozporządzeniem Rady Ministrów na wniosek Rady Statystyki planujące zadania statystyki publicznej na dany rok. Sama statystyka będąca usługą publiczną ma zapewnić:
· realizację prawa społeczeństwa i każdego obywatela o posiadania informacji o kraju i świecie,
· organom państwa – otrzymanie niezbędnych informacji o przebiegu procesów i zjawisk życia społecznego i gospodarczego kraju,
· podmiotom życia gospodarczego i społecznego dostęp do danych regionalnych,
krajowych i międzynarodowych.
Zgodnie z treścią Ustawy o statystyce publiczne udostępniane są społeczeństwu różne rodzaje informacji statystycznej przez organa administracji publicznej, w tym przez Główny Urząd Statystyczny (GUS).


### Materiał pomocniczy:

Proszę odszukać orginalną treść ustawy (np. na stronach GUS http://www.stat.gov.pl) i zapoznać się z jej treścią, szczególnie z częścią wstępną, w której formułowane są podstawowe teminy statystyczne.


Statystyka społeczna

Statystyka społeczna jest integralnie związana z polityką społeczną. Stara się ona odpowiadać na szereg pytań z dziedziny społecznej. Jest ona kluczowym obszarem rozważań Urzędu Statystycznego Unii Europejskiej - EUROSTATu. Urząd ten zmierza do utworzenia, tzw. europejskiego języka statystycznego przez przyjęcie odpowiednich aktów legislacyjnych odnoszących się do pojęć, definicji, klasyfikacji i standardów statystycznych.

Statystyka społeczna swoim zakresem badania obejmuje m. in. zagadnienia: ludność, pracę, warunki życia, kulturę, edukację i naukę, zdrowie, wykorzystanie czasu wolnego, turystykę i rekreację oraz ochronę środowiska.

Pojęcie pomiaru w statystyce


Pomocnicze oznaczenia i symbole:

Pomiar - symbole przedstawiające definiowane pojęcia są liczbami,
Metrologia – nauka zajmująca się miernictwem,
J = { } zbiór n jednostek (przedmiotów, rzeczy, indywiduów, itp.),
W - wyróżniona kwantyfikowana właściwość jednostek,
R - zbiór relacji zachodzących między jednostkami,
R’ – zbiór relacji między liczbami zbioru A wyrażającymi właściwość W,
E = J, R ń - system empiryczny,
M = A, R’ ń - system matematyczny,

Przyklady:
a) zbiór R zawiera relacje: „ =” - równości, „<” - mniejszości, „>” – większości pozwalające porównywać jednostki od strony empirycznej (np. wielkości działek budowanych – jednakowe, mniejsze, wieksze).
b) system empiryczny E może obejmować: zbiór J - zbiór przedsiębiorstw, R – relacja „=” równości, czyli przedsiębiorstwa są klasyfikowane ze względu na ich rodzaj działalności: handlowe, turystyczne, przemyslowe i przetworstw rolnego.
c) system matematyczny M dotyczy klasyfikowania przedsiębiorstw ze względu na wydzielone klasy zysku netto (w mln zł), np. zadane są klasy do 5 mln, od 5,1 do 10 mln, od 10,1 do 20 mln, od 20,1 do 50 mln, od 50,1 do 100 mln oraz powyżej 100 mln zł.


Sens podanej definicji objaśnia nastepujący przykład. Zakładamy następujace dane:

Właściwości Symbol P1 P2 P3 P4
Forma własności: 1-prywatne, 2 – publiczneLiczba zatrudnionychPrzychód roczny (mln zł) W1W2W3 12050 27585 25050 11550

Mamy tutaj pomiary f odpowiednio:
W1 – pomiar przyporzadkowuje zadanym określeniom cyfry 1oraz 2, czyli A = {1, 2} jest zbiorem dwuelementowym,
W2 – pomiar odnosi się do zliczania, czyli do podania pewnej liczby naturalnej ze zbioru A = {1, 2, 3, ...},
W3 – pomiar wyraża wartość liczbową z pewnego przedziału otwartego A = (0, Ą ).
Występują nastepujące odwzorowania:
W1: A = {1 2}; 1 P1, P4, 2 P2, P3 - odwzorowanie wieloznaczne
W2: A = {1, 2, ..., 15, ..., 20, ..., 60, ..., 75, ...}; 15 P4, 20 P1, 60 P3, 75 P2 –
odwzorowanie jednozznaczne,
W3: A = (0, 200); 50 P1, P3, P4, 85 P2 – odwzorowanie wieloznaczne.
Przykład pokazuje kilka sytuacji kiedy różnym jednostkom empirycznym (przedsię-biorstwom) są przyporządkowane różne wartości liczbowe badanych cech i odrotnie, tym samy warościom liczbowym odpowiadaja różne przedsiębiorstwa.

Rodzaje pomiarów

W teorii pomiaru wyróżnia się pomiar bezpośredni (pierwotny) i pośredni (wtórny). Każdy z nich może wystapić jako pomiar o postaci:
· dychotomia - podział jednostek na dwie klasy (np. zatrudniony, niezatrudniony),
· wielodzielczy - podział jednostek na wiele klas (np. gminy o charakterze: rolniczym, prze-myslowym, rolniczo-przemyslowym, przemysłowo-rolnicze)
· numerowanie - przypisanie jednostkom liczb naturalnych będących synonimem ich nazwy (np. kolejne grupy budynków mieszkalnych połozonych wzdłuż pewnej ulicy),
· porządkowanie - przypisanie jednostkom liczb zgodnie ze stopniem natężenia badanej właściwości (np. skala Likerta: 1 – nigdy, 2 – częściowo, 3 – obojętnie, 4 – prawie na pewno, 5 – zawsze),
· pomiar właściwy - określenie miary liczbowej dla stopnia natężenia badanej właściwości (np. budżet gminy w mln zł, powierzchnia powiatu w km2 ),
· zliczanie - ustalanie liczebności zbioru jednostek charakteryzujących się jakąś właściwością (np. liczba prowadzonych rejestrów).
Różnym rodzajom pomiaru odpowiadają różne rodzaje skal pomiaru, wśród których wyróżnia się skale:
q nominalną (wielodzielczą),
q porządkową (rangową, szeregowa),
q przedziałową (interwałowa, metryczną)
q stosunkową (ilorazową),
w zależności od dopuszczalnych na nich operacjach matematycznych. Na przykład nie są
dopuszczalne operacje dodawania liczb uzyskanych z pomiaru wielodzielczego.
Skale są uporządkowane według ich mocy, co oznacza, że wszystkie operacje dopu-szczalne na skali słabszej są również odpowiednie na skalach silniejszych, lecz nie odwrotnie. Pierwsze dwie są uznawane za skale słabsze, a następne dwie za skale silniejsze.


Obserwacja statystyczna

W badaniach statystycznych wyróżnia się różne rodzaje obser-wacji: statystyczną, eksperyment naukowy oraz monitoring.

Najważniejszym źródłem ukierunkowanej obserwacji jest eksperyment naukowy (doświadczenie naukowe).


Jednostki statystyczne i ich rodzaje

Przykłady j.s. w badaniach statystycznych prowadzonych w szeroko rozumianej ad-ministracji: budynki komunalne, przedsiębiorstwa, gospodarstwa rolne, hotele, sklepy, go-spodarstwa domowe, agroturystyczne, gminy, miasta, miejscowości wiejskie, rejestry, podat-nicy, organizacje samorządowe, itp.
J.s. dzieli się na::
· naturalne (np. gospodarstwo domowe),
· pseudonaturalne (np. gmina, powiat, województwo, miasto),
· sztuczne (np. działki leśne).
Badania statystyczne prowadzone na jednostkach naturalnych dostarczają danych pier-wotnych pozwalających na ich bezpośrednią porównywalność, natomiast w przypadku je-dnostek pseudonaturalnych wymagają one normalizacji i standaryzacji przez odniesienie ich wartości do powierzchni jednostki.
Szczególnym rodzajem pseudojednostek są jednostki przestrzenne, zwane także jednostkami taksonomicznymi (terytorialnymi, geograficznymi). Wśród nich wyróżnia się mikroregiony oraz makroregiony
Aktualnie dla w Polsce obowiązuje „Nomenklatura jednostek terytorialnych dla celów statystycznych” NUTS (ang. Nomenclature of Teritorial Units for Statistics). Obowiązuje ona także w krajach Unii Europejskiej. Według nomenklatury NUTS Polska posiada następujący podział hierarchiczny jednostek terytorialnych wraz z ich liczbą:
NUTS-1: kraj - 1,
NUTS-2: województwa – 16,
NUTS-3: podregiony – 44,
NUTS-4: powiaty i miasta na prawach powiatów – 373,
NUTS-5: gminy, w tym gminy miejskie będące miastami na prawach powiatu – 2554.


Określenie cechy statystycznej


Jednostki oraz zdarzenia, które są przedmiotem badania statystycznego różnią się między sobą wieloma właściwościami określanych, które określa się mianem cechy. Wyraża ją trójka C(A, X, T), gdzie odpowiednie atrybuty oznaczają: A - jakość, X - ilość oraz T - czas. Zależnie od przyjętej preferencji wymienionych atrybutów mówimy o cesze jakościowej, gdy preferujemy atrybut A lub o cesze ilościowej gdy taka preferencja odnosi się do atrybutu X. Cechy opisują własności badanych j.s.
Przykłady:
(a) Podmiot gospodarczy rozpatrywany w roku 2003. Wymieniona jednostka naturalna może być opisana atrybutem jakości formy własności: państwowa skarbu państwa, państwowa państwowych osób prawnych, komunalna, prywatna i zagraniczna oraz atrybutem ilości: poziom odprowadzanych składek amortyzacyjnych w mln zł.
(b) Badana jest gmina w roku 2003. Podana jednostka pseudonaturalna, przestrzenna mo-że być rozpatrywana od strony podstawowego typu działalności jako atrybut A – typ rol-niczo-przemysłowy oraz atrybutu X – wydatkowany budżet gminy na rozwój infrastruk-tury komunikacyjnej.


Rodzaje cech statystycznych


Cechy statystyczbe przyjmują różne warianty (poziomy) w przypadku cech jako-ściowych oraz wartości liczbowe w przypadku cech ilościowych. Cechy rozważane na j.s. są utożsamiane z informacją o tych jednostkach.. Każda informacja charakteryzuje określoną jednostkę ze względu na wymienione atrybuty A, X oraz T, stąd sens znaczenia cechy wynika z relacji zachodzącej między podanymi atrybutami. Z tego punktu widzenia wyróżnia się róż-ne rodzaje informacji o cechach: faktograficzne, semantyczne, proceduralne, klasyfikujące, strukturalne oraz normatywne.
Podstawą szczegółowej klasyfikacji cech są dwa kryteria:
· moc zbioru wartości przyjmowanych przez cechy,
· skala pomiaru wartości cech.
Przez klasyfikację cech uważa się podział cech ze względu na różne merytoryczne kryteria ich systematyzowania. Biorą one pod uwagę stronę jakościową oraz ilościową cech, a także znaczenie i ważność cech przy interpretacji badanych zjawisk i zagadnień..
Rodzaje cech ze względu na różne kryteria:
zakres tematyczny - potencjalne, klasyfikujące, diagnostyczne,
wartościowanie - kwantytatywne (ilościowe), werbalne (opisowe),
mierzenie - niemierzalne (jakościowe), mierzalne (ilościowe),
zachowanie się jednostek - stałe, zmienne (dyskretne, ciągłe, quasi-ciągłe),
funkcja w analizie zjawisk wielocechowych - stymulanty, destymulanty, nominanty,
dostępność informacji źródłowej - pierwotne, wtórne,
liczba cech ujmowana do opisu zjawisk - proste (indywidualne), złożone (zespołowe),
ważność wyjaśniania zróżnicowania jednostek - istotne, nieistotne,
opis badanego zjawiska - gospodarcze (produkcyjne, usługowe), społeczne.


Cechy jakościowe i ilościowe


Wyróżnia się umowne wartości liczbowe dla cech jakościowych: skale, rangi, stopnie, noty, oceny, itp.


Podział cech ilościowych: ciągłe, skokowe i quasi-ciągłe. Wartości liczbowe dla tych cech pochodzą z :
· pomiaru bezpośredniego (np. powierzchnia działki budowlanej wyrażona w m2),
· pomiaru pośredniego (np. łączna powierzchnia 50 działek budowlanych),
· zliczania (np. ustalamy liczbę sprzedanych sztuk pewnego towaru).

Cechy potencjalne, klasyfikujące i diagnostyczne


Zbiór cech potencjalnych - wszelkie cechy uwzględniane w prowadzonym badaniu statystycznym. Podzbiory cech potencjalnych:
cechy klasyfikujące - tworzenie klasyfikacji badanych jednostek,
cechy diagnostyczne - podlegające bezpośredniemu badaniu.


Przykłady:
a) długość dróg przypadających na 100 km2 w danym województwie,
b) liczba miejsc targowiskowych w mieście,
c) liczba sklepów sprzedaży przypadająca na 1000 ludności


Przykłady:
a) stopa bezrobocia w gminie,
b) liczba pożarów,
c) liczba zachorowań na gruźlicę;
d) ilość opadów zanieczyszczeń na 1 km2


Przykłady:
a) wysokość nakładów inwestycyjnych ponoszonych w gospodarce narodowej,
b) wydatki ponoszone przez urząd gminny na promocję regionu.

Pojęcie populacji generalnej


Planowanie badania statystycznego obejmuje określenie p.g. pod względem:
przedmiotowym (co badać?),
czasowym (kiedy badać?),
przestrzennym (gdzie badać?)
zakresowym (według jakich cech badać).


Rodzaje populacji generalnej


a) rodzaj i typ jednostek:
· przedmiotowa (rzeczywista),
· zdarzeniowa (hipotetyczna),
b) liczba jednostek:
· skończona (ograniczona),
· nieskończona (nieograniczona);
c) stałości jednostek w czasie:
· statyczna (stała, niezmienna),
· dynamiczna (zmienna);
d) typ obserwowalnej cechy:
· dyskretna,
· ciągła;
e) zakres tematyczny odnoszący się do badanego zbioru jednostek:
· na szczeblu tworzenia koncepcji, tzw. „populacja celu”,
· na etapie wyboru próby, tzw. „populacja operatu”,
· na etapie gromadzenia danych, tzw. „populacja badana”,
· na szczeblu opracowania i analizy danych, tzw. „populacja wnioskowania”.


Próba statystyczna


Warunkiem formułowania poprawnych wniosków o p.g. jest reprezentatywność próby oznaczająca, iż stanowi ona taką część populacji, która zachowuje wszelkie właściwości o jej
strukturze. Wymaga to spełnienia dla próby następujących postulatów:
a) homogeniczności (jednorodności),
b) adekwatności (zgodności),
c) losowości (randomizacji),
d) niezależności (nieograniczoności).


Źródła danych statystycznych


Źródłami danych statystycznych mogą być: sondaże, wywiady, ankiety, sprawozdaw-czość, spisy, monitoring, obserwacja naukowa, eksperyment, bazy danych, sieci komputero-we, itp. Szczególne znaczenie ma sprawozdawczość (ewidencja, rachunkowość) statystycz-na. Dostarcza ona danych liczbowych z różnych dziedzin działalności podawanych w okre-ślonej formie na formularzach sprawozdawczych. Dzieli się ona w zależności od sposobu prowadzenia, na:
· operatywną,
· systematyczną okresową (np. kwartalną),
· jednorazową (np. o stanie sieci handlowej w mieście),
· rzeczową (np. zestawienie przeprowadzonych imprez kulturalnych),
· finansową (np. sprawozdanie o wydatkach budżetowych),
· centralną (np. opracowania przygotowane przez GUS),
· resortową (np. sprawozdanie Ministerstwa Finansów).
Innym szeroko dostępnym źródłem danych statystycznych dla potrzeb administracji są rozmaite spisy:
· powszechne (w Polsce po II wojnie światowej przeprowadzone zostały w latach: 1950, 1960, 1970, 1978, 1988 i 2002),
· reprezentacyjne (np. okresowe częściowe spisy rolne),
· mikrospisy prowadzone między spisami powszechnymi (ostatnie miały miejsce w latach 1974, 1984 i 1995),
· z natury (np. spis budynków komunalnych),
· ewidencyjne (np. ewidencyjny spis meldunkowy).
· imienne dla poszczególnych jednostek spisowych imiennie wymienionych (np. zadana grupa przedsiębiorstw),
Ważne źródło danych statystycznych w administracji stanowią banki danych regional-nych. Bank Danych Regionalnych jest uporządkowanym zbiorem informacji o sytuacji społeczno-gospodarczej, demograficznej, społecznej i środowiskowej, opisującym wojewódz-twa, powiaty oraz gminy jako podmioty systemu organizacji i terytorialnej państwa. Obok nadmienionej bazy danych kierować się do bazy REGIO (ang. Regional Data Base) będącej bankiem dantch regionalnych Unii Europejskiej.

Typy danych statystycznych

Rodzaje danych w postaci materiału statystycznego:
przekrojowe - zebrane w określonym okresie czasu dla wielu jednostek (np. ponoszone miesięczne wydatki finansowe przez właścicieli lokali sklepowych),
przestrzenny - dotyczą badań prowadzonych na jednostkach przestrzennych (np. liczba gospodarstw agroturystycznych zlokalizowanych na terenie woj. Podkarpackiego),
czasowe - obejmują wiele jednostek czasowych pomierzonych na jednej badanej jednost-ce (np. przychody z działalności inwestycyjnej mierzone w kolejnych kwartałach),
przekrojowo-czasowe - dotyczą badania obejmującego jednocześnie jednostki prze-strzenne i czasowe (np. badane są przyjazdy biznesmenów do danej miejscowości w ciągu roku w kolejnych kwartałach),
przestrzenno-czasowe - obejmują badanie wielu jednostek przestrzennych w wyróżnio-nych jednostkach czasowych (np. napływ środków inwestycyjnych do różnych gmin w ostatnich pięciu latach).

Struktury danych tworzących szczegółowych materiał statystyczny mają ogólną postać wyrażoną zbiorem

{Identyfikator, (Wartości liczbowe cech)},

gdzie opcjonalnie występuje identyfikator.




Uzupełnienia do wykładu 1 i 2


Proszę studentów o zapoznanie się z podanymi informacjami, jakie mogą być przy-datne w różnych dziedzinach zastosowań oraz w sytuacjach poszukiwania informacji staty-stycznych z dziedziny szeroko rozumianej administracji i samorządności.
Uwaga. Podane uzupełnienia nie są obowiązkowe do zaliczenia końcowego

Publiczne instytucje statystyczne:

Główny Urząd Statystyczny w Warszawie
al. Niepodległości 208, 00-925 Warszawa
tel. (0-22) 608 31 35
www.stat.gov.pl

Departament Udostępniania Danych, e:mail: [email protected]
Obsługa informacyjna organów władzy, administracji rządowej, samorządu
terytorialnego i organizacji międzynarodowych,
Biuro Informacji i Wydawnictw, e:mail: [email protected]
Obsługa informacyjna podmiotów nie będących organami władzy i administracji oraz
organizacjami międzynarodowymi

Urząd Statystyczny w Rzeszowie
ul. Jana III Sobieskiego 10, 35-959 Rzeszów
tel. (0-17) 853 52 10
www.stat.gov.pl/urzedy/rzesz
Informatorium statystyczne – tel. 853 57 55
Oddziały: Krosno, Przemyśl, Tarnobrzeg


Standardy klasyfikacyjne obowiązujące w statystyce publicznej:

PKWiU – Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług
PKD - Polska Klasyfikacja Działalności
PCN - Polska Scalona Nomenklatura Towarowa Handlu Zagranicznego
PKOB - Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych
KŚT - Klasyfikacja Środków Trwałych

Obowiązujące rejestry statystyki publicznej :

TERYT – Krajowy Rejestr Urzędowy Podziału Terytorialnego Kraju
REGON – Krajowy Rejestr Urzędowy Podmiotów Gospodarki Narodowej


Unia Europejska (UE):

EUROSTAT – Urząd Statystyczny państw UE


Wybrane dokumenty statystyki publicznej GUS z dziedziny administracji:

SG-01 – Statystyka gminy. Samorząd. Transport
SG-01 – Statystyka gminy. Leśnictwo i ochrona środowiska
SG-01 – Statystyka gminy. Gospodarka mieszkaniowa i komunalna.
ST-P – Statystyka powiatu. Samorząd. Transport
ST-W – Statystyka województwa. Samorząd



Dodumenty sprawozdawcze składane przez podmioty gospodarcze na rzecz GUS obejmuja dziedziny tematyczne:
Ludność, procesy demograficzne - 5
Warynki bytu ludności – 6
Mieszkania, infrastruktura komunalna - 10
Ochrona zdrowia i opieka społeczna - 11
Kultura i rekreacja – 10
Edukacja – 17
Rynek pracy, wynagrodzenie – 9
Organizacje, stowarzyszenie, wyznania religijne – 2
Przeksztalcenia wlasnościowe i strukturalne – 4
Nauka i postep techniczny – 6
Rynek materiałowy i paliwowo-energetyczny – 11
Działalność rolnicza i leśna – 25
Stan i ochrona środowiska – 7
Działalność przemysłowa – 2
Działalność budowlana – 4
Działalność transportowa i łączność – 13
Działalność handlowa – 7
Ceny – 5.