"Grzech pierworodny" - interpretacja obrazu Tycjana

Obraz autorstwa Tycjana „Grzech pierwotny” powstał w 1570 r.

Przedstawia on przełomowy moment w dziejach ludzkości, scenę zrywania owocu z drzewa poznania. Ewa i Adam częściowo zasłonięci są przez liście figowe, jednak nie są oni w nie przyodziani (dzięki temu zabiegowi malarz przedstawił scenę zgodnie z opisem biblijnym).

Włoski malarz umieścił Adama po prawej stronie drzewa, symbolizującej dobro, Ewę zaś po lewej stronie, która symbolizuje grzech.

Ewa (obdarzona pięknymi rudymi włosami), nieświadoma konsekwencji swego czynu, zbiera owoc podawany jej przez węża. Symbol zła nie jest jednak przedstawiony w typowy sposób – posiada on rękę i głowę dziecka. Niewiasta jest zaciekawiona i pewna swojego czynu, wygląda jakby nie zwracała uwagi na Adama.

Adam wyciąga rękę w stronę kobiety, widać że próbuje ją powstrzymać. Na jego twarzy maluje się przerażenie oraz niepewność.

Ukośnie przedstawienie postaci pierwszych ludzi powoduje zaburzenie równowagi na obrazie i wywołuje napięcie. Dodaje również całej scenie dynamizmu.
Należy również zwrócić uwagę na znajdującego u stóp Ewy lisa - symbol zła i zmysłowości. W ten sposób Tycjan obarcza kobietę całą winą.

Przez fakt, iż Adam opiera się i nie pomaga Ewie, scena nie została przedstawiona zgodnie z opisem w Biblii.