Charakterystyka Zawiszy Czarnego

Zawisza Czarny pochodził z Garbowa. Był najsławniejszym polskim rycerzem. Ślubował używać miecza tylko w słusznej sprawie, bronić skrzywdzonych, uciśnionych i słabych. Od czasu pasowania na rycerza Zawisza nosił rycerskie ostrogi i pas. Służył cesarzowi Zygmuntowi Luksemburskiemu i królowi Władysławowi Jagielle. Piastował godność starosty spiskiego.

Zawisza Czarny zasłynął w czasie wojen i turniejów z prawości i męstwa. Odznaczał się tężyzną fizyczną, ogromną siłą, a także umiejętnością w posługiwaniu się bronią. Wyróżniał się niezwykłą wytrwałością. Nigdy nie dbał o swoje bezpieczeństwo, zawsze był gotowy stawić czoła wrogom. Był człowiekiem prawym i zawsze dotrzymywał słowa. Zawisza walczył między innymi z Janem z Aragonii, najsłynniejszym zawodnikiem rycerskich turniejów. Wygrał z nim pojedynek, dzięki czemu utwierdził swą sławę jako niepokonany i niezwykle waleczny rycerz. Ponadto był bardzo prawy. Był symbolem cnót rycerskich. Cechowało go męstwo, odwaga i honor. Przestrzegał prawa rycerskiego. Wytrwałość w boju oraz zaciętość sprawiły, że nie miał sobie równych w rycerskim świecie.

Zawisza Czarny był autorytetem dla innych rycerzy, którzy chcieli się do niego upodobnić. Współcześni uznawali go za najsławniejszego i najdzielniejszego rycerza.

Moim zdaniem Zawisza Czarny był wzorem cnót, odwagi, męstwa, prawości, szlachetności i lojalności. Zawisza to rycerz godny naśladowania.