Bilbo Baggins to tytułowy bohater powieści “Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Mieszka w przytulnej norce pod Pagórkiem. Jest dość zamożny. Jego matka to Belladonna Tuk. Bilbo ma około pięćdziesięciu lat.
Bohater był niższy od swoich towarzyszy krasnoludów. Jego sylwetkę wyróżniał wypięty brzuch. Podobnie jak bowiem reszta hobbitów miała skłonność do tycia. Ubierał się kolorowo, nosił najczęściej stroje w barwach zielonych i żółtych. Chodził boso, ponieważ jego stopy były opatrzone twardymi podeszwami, ponadto porastały je (podobnie jak głowę) bujne, brunatne włosy. Posiadał długie i zwinne palce oraz poczciwą twarz.
Na początku poznaliśmy Bilba jako cichego, spokojnego hobbita, który był sceptycznie nastawiony do wędrówek, podróży. Kiedy zdecydował się wyruszyć na wyprawę przejawiły się jego negatywne cechy. Ciągle narzekał, a jego lekkomyślność narażała drużynę na niebezpieczeństwo. Jednak po pewnym czasie zaczęły ujawniać się w nim bardzo pozytywne cechy. Stał się bardzo odważny i waleczny, świadczy o tym choćby jego postawa, którą przyjął w walce z pająkami. Wyróżniał się także sprytem, mówi nam o tym rozmowa ze smokiem.
Nie można też odmówić Bilbowi szlachetności i pomysłowości. Wiedział, że sprawiedliwość stoi po stronie ludzi z Miasta na Jeziorze, których przedstawiciel, Bard, zabił smoka. Miasto zostało jednak zniszczone i należało się mieszkańcom część skarbu, bo gdyby nie Bard, wszystkie krasnoludy zginęłyby we wnętrzu Góry. Dlatego hobbit wykradł się nocą z obozu i przyniósł Bardowi Arcyklejnot Góry - największy skarb krasnoludzki. To także wymagało wielkiego poświęcenia.
Uważam, że Bilbo Baggins był niezwykle interesującym bohaterem. Odznaczył się wieloma pozytywnymi cechami podczas wyprawy, a jego przemiana jest godna naśladowania.