"Cierpienia młodego Wertera" - recenzja.

Postanowiłam zapoznać się z treścią utworu „Cierpienia młodego Wertera” po przeczytaniu pewnego artykułu w prasie, który wzbudził we mnie nadnaturalną ciekawość. Był on o druzgoczącym wpływie na psychikę młodzieży oraz fali samobójstw młodych osób, które jakby na swoje usprawiedliwienie, kończyły życie z egzemplarzem „Cierpień młodego Wertera” przy sobie....

Książka opowiada nam historię młodego Niemca, Wertera, który opisuje w listach do przyjaciela swoją nieszczęśliwą miłość do Lotty, którą poznał podczas jednego z balów i zakochał się w niej. Równocześnie zaprzyjaźnił się z jej narzeczonym Albertem. Lotta obdarza Wertera sympatią, ale, będąc po słowie z Albertem, nie może ofiarować mu niczego więcej. Pochodzący z mieszczaństwa Werter, indywidualista o humanistycznych przekonaniach, doznaje wielu upokorzeń w salonach arystokracji, która nadaje ton życiu miasteczka i nie dopuszcza do siebie ludzi z niższych sfer. Werter, przeżywający nieszczęśliwą miłość do Lotty, wyobcowany ze społeczeństwa, nie widzący celu swojej kariery urzędniczej, popełnia w końcu samobójstwo.

Goethe podjął problematykę typową dla ówczesnej codzienności, była ona wyrazem buntu, manifestem wrażliwości i uczuciowości. W utworze znajduje się spora cześć autobiograficzna, autor we wspaniały sposób opisuję targające nim uczucia i utożsamia Wertera ze swoją osobą. Stworzywszy to dzieło poeta wyzwolił się zarówno z nastroju, którego Werter jest wyrazem, jak i z chorobliwego usposobienia i myśli samobójczych.

W moim mniemaniu książka ta opowiada historie młodego zbuntowanego i bardzo wrażliwego młodzieńca, który obsesyjnie zakochuje się w kobiecie i całkowicie zatraca się w tej miłości, co prowadzi go do samobójstwa. To bardzo smutne, że wielu młodych ludzi poszło w ślady Wertera i nie mogąc sobie poradzić z życiem, kończą je, a sam autor przelewając swe uczucia na papier wyzwolił się z tej „siły niszczącej”. Książka jest bardzo inteligentna pokazuje nam, do czego może doprowadzić obsesyjna miłość i jakie mogą być tego następstwa. Powinien ją przeczytać każdy człowiek o „mocnych nerwach”.