Kontynuacje i nawiązania
Bezpośrednim nawiązaniem do mitologii greckiej jest mitologia rzymska. Rzymianie przejęli od Greków większą część ich wierzeń. Sami dodali nieliczne mity (o Eneaszu, czy o Romulusie i Remusie) oraz pomniejsze bóstwa. Głównych bogów przejęli od Greków, zmieniając tylko ich imiona. I tak na przykład: Zeus stał się Jowiszem, Posejdon Neptunem, Hades Plutonem, Hera Junoną, Afrodyta Wenus.
Mity greckie są wszechobecne we wszystkich epokach literatury europejskiej, w tym także polskiej. Wykorzystywali je najwięksi pisarze. Z polskich między innymi: Jan Kochanowski (Odprawa posłów greckich), Adam Mickiewicz (Dziady, cz. III), Stanisław Wyspiański (Noc listopadowa), Zbigniew Herbert (Nike, która się waha).
Bibliografia
Mitologie
- Robert Graves, Mity greckie, przeł. Henryk Krzeczkowski, Warszawa 1982.
- Zygmunt Kubiak, Mitologia Greków i Rzymian, Warszawa 2005.
- Jan Parandowski, Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian, Warszawa 1984.
Literatura przedmiotowa
- Mircea Eliade, Aspekty mitu, przeł. Piotr Mrówczyński, Warszawa 1998.
- Michał Głowiński, Mity przebrane, Kraków 1994.
- Tadeusz Zieliński, Starożytność bajeczna, Katowice 2005