Alkohol etylowy - choroba alkoholowa.

Alkohol etylowy jest środkiem odurzającym o właściwościach narkotyku. Nadmierne picie napojów alkoholowych powoduje różnego rodzaju uszkodzenia tkanek oraz doprowadzenie do alkoholizmu, tj. nałogowego zatruwania się i całkowitego uzależnienia od alkoholu.
W naszym kraju picie alkoholu jest nagminne, alkoholizm jest jedną z bardzo poważnych chorób społecznych, przybiera rozmiary katastrofalne. W Polsce jest niewielu dorosłych, którzy nie znają smaku alkoholu, a wymagających leczenia przeciwalkoholowego szacuje się na 600-900 tyś.. Picie napojów alkoholowych jest u nas zwyczajem powszechnym i towarzyszy w mniejszym lub większym stopniu wszystkim – w uroczystych spotkaniach i okazjach. W czasie tych spotkań nie tylko częstuje się nim chętnych, lecz wywiera się przymus na innych stroniących od alkoholu, stosując nalewanie dodatkowych tzw. „karniaków”, a także żarty i kpiny z niepijących. Odmowa picia w tych warunkach wymaga dużej odwagi cywilnej i wielkiej wytrwałości.

Innym rozpowszechnionym zwyczajem jest picie napojów alkoholowych w wielu środowiskach pracy i wciąganie tam do picia młodzieży.
Młode osoby zaczynają pić napoje alkoholowe, co grozi w konsekwencji nałogiem, najczęściej w grupach, przeważnie koedukacyjnych, które łączą się w celu wspólnego spędzenia wolnego czasu. Nowi członkowie grupy wprowadzani są do picia przez kolegów.
Kobiety w naszym kraju stanowią około 10% ogółu alkoholików i liczby te mają tendencję wzrostową, mimo że nasza tradycja nie cechuje się tolerancją wobec pijących kobiet.

Uzależnienie alkoholowe, alkoholizm, polega na tym, że człowiek po upiciu się doznaje wielu przykrych dolegliwości, jak: zgaga, puste odbijanie, zaburzenia trawienia i łaknienia, a także drażliwość, niemożność skoncentrowania myśli. Równocześnie z tym występuje u niego przemożne pragnienie ponownego wypicia alkoholu, po którym mijają przykre doznania. Wytwarza się więc błędne koło, alkoholik pije, aby pozbyć się przykrych doznań i zaspokoić pragnienie picia, ale po następnym wytrzeźwieniu dolegliwości wracają, nasilając się coraz to bardziej, pragnienie picia staje się coraz silniejsze.

Szkody wyrządzone zdrowiu człowieka przez alkohol zależą od wielu czynników, jak: częstość i ilość wypijanego alkoholu, wiek, płeć, czas trwania nałogu, ogólny stan zdrowia, różne właściwości osobnicze,. Największe szkody wywołuje uzależnienie alkoholowe, które doprowadza do wielu poważnych zaburzeń.

Choroba alkoholowa powoduje utratę krytycyzmu i uczuć wyższych, rozwój agresji, wyzwolenie się stanów silnej depresji, nawet z tendencjami samobójczymi. W organizmie człowieka pijącego nadmiernie, a głównie u alkoholika, dochodzi do poważnych uszkodzeń u zwyrodnień w takich narządach jak: serce, wątroba, przewód pokarmowy i układ nerwowy. Alkoholizm doprowadza do ciężkich chorób nerwowych i psychicznych, należą do nich np. zwyrodnienia wielonerkowe, przejawiające się silnymi bólami kończyn dolnych, a następnie ich niedowładem, otępienie alkoholowe, padaczka alkoholowa. W zaawansowanym alkoholizmie dochodzi do majaczenia alkoholowego, które przejawia się występowaniem okresów wielkiego lęku, zaburzeń snu, zaburzeń orientacji, co do miejsca, czasu i sytuacji, w której człowiek się znajduje. Chory doznaje też różnych złudzeń wzrokowych, czuciowych oraz urojeń prześladowczych. Widzi np. zwierzęta, sceny, bez najmniejszych do tego podstaw, czuje chodzenie po skórze pająków, mrówek itp.. Urojenia prześladowcze doprowadzają do tzw. obłędu opilczego, którego głównym objawem może być zespół urojeń niewierności małżeńskiej. Mogą one trwać bardzo długo a chory staje się niebezpieczny dla małżonki lub małżonka. Alkoholizm doprowadza do ogromnych sputoszeń w dziedzinie życia społecznego, powodując nędzę ekonomiczną i moralną, doprowadza do trudnych sytuacji w rodzinie, do jej rozbicia. Jest poważną przyczyną wypadków przy pracy, wypadków drogowych, przyczyną obniżenia wydajności pracy, a nawet prowadzi do przestępczości. Szczególnie niebezpiecznie działa alkohol na organizm młody, w tym przede wszystkich na tkankę nerwową. U młodych alkoholików stosunkowo szybko dochodzi do obniżenia sprawności intelektualnej, co przejawia się zaburzeniami koncentracji uwagi i pamięci, zmęczeniem oraz zwiększoną pobudliwością i drażliwością. Dochodzi do poważnych zaburzeń w zakresie uczuć wyższych i zahamowania rozwoju, oraz do niezdolności powściągania zachowań popędowych. Młodociani demonstrują często swój egocentryzm, przejawiają prymitywizm w zachowaniu, stwarzają wiele problemów i trudności wychowawczych. Ich osobowość rozwija się w kierunku psychopatycznym, aspołecznym, a nawet antyspołecznym.

Alkoholizm to choroba społeczna działająca destruktywnie i niszcząca w sposób powolny każde ciało pod jej wpływem.