W Europie Zachodniej w drugiej połowie XVIII wieku nastąpiły liczne i dynamiczne przemiany gospodarcze. Proces ten nazywany rewolucją przemysłową odmienił na zawsze świat, wprowadzając zmiany na rynku pracy, zmieniając ład społeczny, a także podnosząc standard życia przeciętnego obywatela.
Największą zmianą w ówczesnym świecie był przełom naukowo-technologiczny. Dzięki wynalezieniu maszyny parowej przez Jamesa Watta w 1763 roku możliwe było zbudowanie wielu urządzeń, a nawet środków transportu, które znacznie ułatwiły ludziom pracę fizyczną (często niemal całkowicie ich zastępując). Powstała ona jako udoskonalenie atmosferycznego silnika parowego stworzonego przez Thomasa Newcomena (nazywanego ojcem rewolucji przemysłowej), który po raz pierwszy wykorzystał swoje dzieło w 1712 roku w kopalni węgla w Staffordshire. W Wielkiej Brytanii bardzo dobrze zaczął rozwijać się przemysł włókienniczy, między innymi dzięki temu, że jedna maszyna parowa napędzać mogła aż sto warsztatów tkackich. Należy oczywiście tutaj wymienić pozostałe wynalazki, takie jak mechaniczne czółenko tkackie, maszynę przędzalniczą, przędzarkę wielowrzecionową oraz mechaniczne krosno tkackie, które to przyczyniły się do mechanizacji przemysłu włókienniczego, co znacznie ułatwiło, zwiększyło i przyspieszyło proces produkcji, a to znacząco obniżyło ceny wyrobów tekstylnych, które od tej pory stały się bardziej dostępne finansowo dla większości osób. Dla porównania jeden pracownik obsługujący maszyny produkował tyle przędzy i tkanin co 200 pracowników pracujących starą metodą w tym samym czasie. Niestety poza wzrostem wydajności i obniżeniem kosztów produkcji były też negatywne aspekty tego postępu technologicznego, z czego na pewno najbardziej dającym się we znaki pracownikom przede wszystkim przemysłu włókienniczego było rosnące bezrobocie, związane z tym, że pracodawca nie musiał zatrudniać odtąd aż tylu osób. Zwolnieni pracownicy zostawali więc bez środków do życia i aby utrzymać się i swoje rodziny często musieli się przekwalifikować, a następnie szukać pracy gdzie indziej. Ponieważ z czasem kraj ten posiadał wiele maszyn parowych, które głównie napędzane były drewnem, wykarczowane zostało 80% angielskich lasów. Na szczęście w późniejszym czasie drewno zostało zastąpione przez znacznie wydajniejszy węgiel, co z kolei przyczyniło się do rozwoju przemysłu górniczego.
W związku z upowszechnianiem się różnego rodzaju maszyn, głównie w Wielkiej Brytanii, dynamicznie rozwijał się przemysł metalurgiczny. Abraham Darby jeszcze w 1735 roku opracował metodę wytopu stopu żelaza o wysokiej wartości węgla zwanego surówką. Był to ważny półprodukt do produkcji żeliwa i stali - metali mających fundamentalne znaczenie w produkcji najróżniejszego rodzaju maszyn i pojazdów, ponieważ metale te charakteryzowały się dużą wytrzymałością oraz wieloma możliwościami ich zastosowania. Wynaleziony później proces pudlingu, czyli oczyszczania płynnego metalu, a także opanowanie technologii walcowania zamiast tradycyjnego wykuwania w obróbce żelaza (które prawie dwudziestokrotnie podnosiło wydajność) czy chociażby tokarki mechanicznej, która pozwalała jeszcze szybciej, łatwiej i precyzyjniej tworzyć produkty sprawiło, że Wielka Brytania stała się głównym eksporterem wyrobów żelaznych, a nie jak dotychczas głównie ich importerem. Szybki rozwój wymienionych przeze mnie gałęzi przemysłu nastąpił między innymi przez wynalezienie i skonstruowanie w 1814 roku przez Georga Stephensona lokomotywy, zdolnej ciągnąć ciężar o masie aż 30 ton. Transport ten był dotychczas niemożliwy na taką skalę i bardzo istotnie wpłynął na gospodarkę wielu państw europejskich. Wszystkie te zmiany organizacji produkcji oraz rozwój gospodarzy, który dzięki temu nastąpił nazywamy przełomem ekonomicznym.
W XIX wiecznej Europie nastąpił przełom demograficzny i społeczny. W ciągu tylko tych stu lat ludność tego kontynentu zwiększyła się ponad dwukrotnie. Dzięki opisanym wcześniej zmianom gospodarczym zmieniła się struktura warstw społeczeństwa. Wykształciła się klasa robotnicza oraz inteligencja. Bardzo znacząco w siłę zaczęła rosnąć “średnia” klasa społeczeństwa, nastąpiło osłabienie dotychczasowych struktur feudalnych. Zaczęła szerzyć się wolność osobista, kreować swobodna działalność gospodarcza oraz wolna konkurencja między przedsiębiorcami. Rozwój miast spowodował w kraju postępującą urbanizację, ponieważ ludzie masowo poczęli przeprowadzać się ze wsi do miast. Rozwój kolei miał w tym bardzo duży udział, ponieważ odtąd było można o wiele łatwiej i szybciej przemieścić się nawet między odległymi miejscowościami.
Podsumowując rewolucja przemysłowa w XIX wieku przyniosła ogromne zmiany w życiu Europejczyków, znacznie podnosząc standard ich życia oraz zmieniając dotychczasowy ład. Rozwinęły się koleje, które ułatwiły i przyspieszyły transport ludzi i towarów, a różnego rodzaju maszyny wykonywały zamiast ludzi ciężką, fizyczną pracę, robiąc to w znacznie krótszym czasie. W związku z zachodzącymi zmianami ludzie coraz częściej przeprowadzali się ze wsi do miast, co powodowało urbanizację kraju. Zmieniło się również społeczeństwo, gdyż coraz bardziej doceniano średnią, najbardziej liczną klasę społeczeństwa. Zyskała ona dużo więcej możliwości, cieszyła się większą wolnością osobistą i gospodarczą. Zmiany w produkcji towarów zaowocowały też ich niższymi cenami, a więc czyniły je bardziej przystępnymi dla większości ludzi.