Ewa Lipska jest polską współczesną poetką. W wierszu "Dyktando" przedstawia podporządkowywanie się ludzi zasadom i regułom, które obowiązują zawsze i wszędzie.
Pierwsze zdanie wiersza - "Pod dyktando", oznacza robienie czegoś wedle ustalonych reguł, tak by nie popełnić żadnego błędu. " Naród nie napisać przez tłum otwarty"oznacza to, że według innych, naród jest zamkniętą grupą, do której nie zalicza się niechcianych osób. Niechcianymi osobami są z pewnością te, które nie potrafią się dostosować do zasad i tym samym nie pasują do otaczającej podporządkowanej społeczności. W takowej wiedzieć trzeba "kiedy zamykać a kiedy otwierać usta", czyli kiedy można wypowiedzieć swoje zdanie, podzielić się swoimi poglądami, a kiedy tego nie wypada robić. Dalej autorka piszę "Odmienić się ale nie przez przypadek", co oznacza zmianę zachowania, aby dopasować się do postawionych przez innych reguł. Nawet miłość musi być taka jak opisują ją ustalone zasady. Całe życie powinno być podporządkowane. O pewnych wydarzeniach i ludziach powinniśmy zapomnieć i żyć dalej, zgodnie z ustaleniami. A także uważać aby nie popełnić żadnego błędu i przestrzegać wyznaczonych reguł. Musimy także "Pamiętać aby nie popełnić błędu przy śmierci" i "umrzeć ortograficznie", czyli umierając także musimy pamiętać o zasadach i umrzeć podporządkowani im. Autorka z pewnością jest sfrustrowana otaczającą ją rzeczywistością. Społeczność, w której się znajduje ślepo podąża za narzuconym stylem życia, który bardzo często sprzeczny jest z uczuciami i potrzebami. W takim społeczeństwie trzeba uważać na słowa i czyny, ponieważ nieodpowiednie, mogą zostać ukarane przez innych. Wiersz ma nieregularną długość wersów oraz sylab. Występują w nim epitety - "czarna jagoda", przerzutnie, metafory - "umrzeć ortograficznie".
Wiersz "Dyktando" Ewy Lipskiej przedstawia świat, w którym autorka się znajduje. Jest on podporządkowanym zasadom i regułom, które narzucane są przez innych ludzi.