W XV wieku długie wędrówki po oceanach można było odbywać tylko na odpowiednich okrętach - karawelach oraz karakach. Były to dwu- lub trójmasztowe żaglowce o wysokich nadbudówkach na dziobie i rufie. Do najważniejszych zalet tych jednostek należało nieznane wcześniej w Europie ożaglowanie. Podobnie jak wiele innych rozwiązań przejęto je od Arabów.
Budowa okrętu
- Ster - umożliwiał nadawanie statkowi właściwego kierunku ruchu.
- Pomieszczenia pod pokładem - służyły jako miejsca odpoczynku dla załogi
- Ładownie - wykorzystywano do przechowywania żywności, wody, towarów oraz broni
- Balast - w postaci ciężkich kamieni ułatwiał stabilne utrzymywanie się okrętu na wodzie.
Rodzaje żagiel
- Żagle łacińskie - były trójkątne i najlepiej sprawdzały się wtedy, gdy wiatry wiały do dziobu statku.
- Żagle rejowe - miały kształt prostokąta i nadawały karace największą prędkość, gdyż korzystały z wiatrów wiejących od rufy okrętu. Ich połączenie z żaglami łacińskimi pozwalało na pływanie w każdych warunkach, niezależnie od kierunku wiatru.
Ciekawostka
Kadłub karaki był szerszy niż w ówczesnych statkach.
Przeczytaj podobne teksty
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.