Podróż jest dojrzewaniem człowieka.

Każdy człowiek w swoim życiu kiedyś dojrzewa. Zmienia swoje poglądy, inaczej patrzy na świat, wiele rzeczy zaczyna rozumieć. Nie jest mu już obojętne, ma jakiś cel, do którego dąży. Wiele ludzi bardzo późno zaczyna dojrzewać. Taki człowiek musi przejść wiele prób, musi wiele przeżyć. Możemy tu odwołać się do słów Z.Kubiaka: „Podróż jest dojrzewaniem człowieka”. Właśnie. W czasie wędrówki czy podróż po świecie można bardzo dobrze ukształtować swój charakter. Poznając innych ludzi, uczymy się na ich i swoich błędach. Jaki i dziś, tak i w starożytności wielu ludzi podróżuje po świecie. Z przyczyn losowych lub też nie, ale zawsze uczy się czegoś i z dnia na dzień stają się dojrzalsi.

Pozwolę sobie odwołać się tu do dwóch starożytnych bohaterów: Odyseusza i Herkulesa. Odyseusz był władcą Italii. Zmuszony został do opuszczenia domu, ojczyzny i co najważniejsze rodziny. Razem ze swoją załogą wybrał się na wojnę trojańską, która trwała 9 lat. W ojczyźnie nie było go lat 10, gdyż po wojnie męczony był przez Posejdona- władcę muz. W ciągu tych lat przeżył bardzo wiele, najrozmaitszych przygód. Prawie cała jego załoga zginęła w drodze powrotnej, jednak on ocalał. Gdyby nie jego wytrwałość i pewność siebie oraz miłość do żony, nie przetrwałby tej podróży. Być może wcześniej nie wiedział, jak wielkie uczucie zywi do małżonki, do ojczyzny. Dzięki właśnie tej podróż dużo zrozumiał. Było wiele dni biedy, los zmusił go, aby zdradził żonę, aby nie wrócił do domu. Poznał się nie tylko na innych, ale również na sobie. Nie wiedział, że ludzie, a także bogowie, mogą być tak podstępni, tak mściwi. Ta podróż była dla niego wielką lekcją dojrzewania. Odkrył, zę potrafi przeciwstawić się prawie wszystkim sytuacją i zmianą. Pokazał jak powinien zachowywać się prawdziwy bohater, przywódca i mąż. Choć wiele razy miał powody, aby się załamać, zrezygnować, ustąpić, nie zrobił tego. Był stanowczy i wiedział do czego dąży, to go uratowało.

Drugim tak samo dobrym przykładem do potwierdzenia słów Z. Kubiaka jest Herkules. Cieszył się on niezwykle potężną siłą i urodą. Miał wspaniałą żonę i kilkoro dzieci. Był dobrym mężem i ojcem. Jednak większą część swojego życia spędził podróżując po świecie. Nie mógł patrzeć jak ludzi dookoła niego cierpią. Dlatego też, starał się być zawsze tam, gdzie potrzebowano pomocy. Był bardzo przyjazny i miłosierny dla ludzi. Cieszył się bardzo wielkim szacunkiem i uwielbieniem. Wszyscy ludzie pokładali w nim nadzieję. Podczas swoich podróży po świecie, widział wiele dobra jak i zła. Miał doczynienia z różnymi ludźmi, z różnymi charakterami. Dzień w dzień uczył się jak postępować, co mówić. Wiele przygód zmuszało go zapewne do refleksji. Dzięki temu głębiej mógł zastanowić się nad swoją postawą, charakterem. Potrafił doskonale odróżnić dobro od zła. Podróż była dla niego przeżyciem, dzięki któremu stawał się bardziej dojrzalszy.

Słowo” podróż” użyte w cytacie Z.Kubickiego, można rozumieć jako wędrówkę po świecie lub jako drogę naszego życia. Dlatego też, ten cytat jest bardzo mądrym stwierdzeniem, przeżywając dobre lub złe dni w swoim życiu. Jednak niewątpliwie najmądrzejszą lekcją dojrzewania jest tułaczka po świecie.