Rower

Nowoczesne rowery to zarówno bardzo szybkie i lekkie wyścigówki, jak i wytrzymałe rowery górskie, dobre to poruszania się po każdym terenie. Kształt ramy roweru oparto na trójkątach, a modele rowerów ulegają ciągłym zmianom dzięki stosowaniu nowych materiałów i wprowadzaniu nowych pomysłów. Niektóre rowery (tzw. składaki) mają małe kółka i składane ramy, dzięki czemu łatwiej je przechowywać i przewozić.
Rower napędzany jest siłą ludzkich mięśni. Gdy obraca się pedałami, przenosi się siłę nóg na zębatkę tylnego koła za pośrednictwem przekładni łańcuchowej. W wielu rowerach można ułatwiać sobie pedałowanie, zmieniając przełożenie przekładni łańcuchowej. Dzieje się tak wskutek przerzucania łańcucha na zębatkach zewnętrznych o rożnej liczbie zębów albo przez zmianę małych kół zębatych w piaście tylnego koła. Do jazdy pod górę używa się niskiego przełożenia (biegu), które daje dużą siłę przy małej prędkości, natomiast na płaskim terenie wysoki bieg daje mniejszą siłę, ale większą prędkość. Aby zwolnić, naciska się na dźwignię hamulców przy kierownicy. Powoduje to zaciskanie gumowych klocków na obręczach kół.


DAWNIEJ

Pierwszy rower- welocyped- nie miał pedałów, jadący musiał się więc odpychać nogami. Pedały wynalazł szkocki kowal, który przymocował je do tylnego koła. Następnie, we Francji, wynaleziono rower z pedałami przymocowanymi do przedniego koła. Koła te robiono coraz większe, ponieważ wraz z ich rozmiarami rosła prędkość jazdy; rowery o takich wielick kołach przednich i małych tylnych nazywano w Anglii „penny-farthings” (pens- penny był duży, a ćwierć-pensówka- farthing- mała). Pierwsze rowery miały koła żelazne, a później z grubej gumy. W 1885 roku opracowano tzw. bezpieczne rowery o mniejszych kołach zamocowanych do ramy i pedałach połączonych z tylną piastą łańcuchem. Po 1888 roku pojawiły się opony dętkowe, a wkrótce potem skonstruowano rowery dla kobiet.