Maria Teresa Ledóchowska

.:Maria Teresa Ledóchowska:. urodziła się 29 kwietnia 1863 r. w Loosdorf, w rodzinie głęboko religijnej. Ojciec, hrabia Antoni Ledóchowski i matka, Józefina Salis - Zizers dali jej bardzo staranne wychowanie, rozwijając bogate zalety serca i umysłu. Dziewczynka dojrzewała za wcześnie i być może dlatego nie była żywą i wesołą jak jej rówieśniczki ale sztywną i zamkniętą w sobie. Już jako dziecko odznaczała się wręcz fenomenalną pamięcią i wykazywała wybitne uzdolnienia literackie, muzyczne i malarskie. Była raczej dzieckiem trudnym, skrytym ale ambitnym.
Maria Teresa uczęszczała do szkoły Pań Angielskich gdzie zwracała na siebie uwagę inteligencją i zdolnościami. Ukończyła szkołę w 1877 roku uzyskując wspaniałe świadectw
W szesnastym roku życia była redaktorką i wydawczynią własnego pisma dla młodzieży i autorką książki "Moja Polska". Systematycznie pogłębiała kulturę wewnętrzną, będąc równocześnie wierną Bogu i właśnie dla Niego zapragnęła uczynić "coś wielkiego".
Po przyjściu do Lipnicy w 1831 r. pomagała ojcu w prowadzeniu gospodarstwa.
W roku 1885 Maria Teresa zachorowała na ospę. Choroba zostawiła ślady na jej ciele, niszcząc na zawsze jej dziewczęcą urodę. Był to dla niej straszliwy cios. Bóg dopuścił go aby cierpieniem przeorać tę duszę, którą przeznaczył do wielkich celów. Zrozumiała Maria Teresa marność rzeczy światowych i zapragnęła odtąd więcej pracować dla Boga. Świadczą o tym słowa wypowiedziane w Lipnicy "Ja także pragnę uczynić coś wielkiego dla Boga". W 1885 r. obejmuje stanowisko damy dworu u wielkiej księżnej Alicji w Salzburgu. pomimo, że była tam ceniona i kochana, życie dworskie jej nie odpowiadało. Tam po raz pierwszy spotkała się z problemem niewolników murzyńskich. Postanowiła pracować dla misji, dla ratowania tych, opuszczonych przez wszystkich, czarnych braci.


Zachęcona przez swojego stryja, Kardynała Ledóchowskiego poświęca się misjom. Pisze dramat misyjny "Zaida, dziewczę murzyńskie", wydaje wiele artykułów szerząc wiedzę o misjach wśród ludności polskiej i europejskiej. W roku 1891 opuszcza dwór. Przez trzy następne lata pracowała sama, w ubogiej izdebce u Sióstr Szarytek koło Salzburga. Maria Teresa znosiła wszystko z pogodą ducha. Praca wzrastała, a ponieważ siły jednej osoby już nie wystarczały, ułożyła więc Statut Stowarzyszenia Misyjnego Sodalicji św. Piotra Klawera. W 1894 r. przedłożyła Ojcu św. Leonowi XIII całą myśl. Po otrzymaniu pozwolenia i błogosławieństwa z entuzjazmem powraca do Salzburga i rozpoczyna, ze swą pierwszą siostrą Melanią Ernst pracę dla misji. Pisze artykuły i opowiadania, koresponduje z misjonarzami z jednej strony i dobroczyńcami z drugiej. Jednoczy swoje siostry dla pracy misyjnej zgodnie z życiową zasadą, że " najbardziej boską, z rzeczy boskich jest praca nad zbawieniem dusz, na wypoczynek będzie cała wieczność". Po założeniu pierwszej drukarni spełnia się jej marzenie noszone długo w sercu. Stąd wychodzą bezpłatne książki w językach afrykańskich, biblie, katechizmy, książki do modlitwy. Środki finansowe na działalność wydawniczą czerpała z ofiar członków tzw. "Działa Prasy Afrykańskiej". Pierwszym członkiem tego "Dzieła Prasy Afrykańskiej" był papież Benedykt XV. Dzięki jej pracy wzrosło zainteresowanie Afryką. Ludzie modlą się za ten ląd, zaczynają napływać dary i zasiłki pieniężne. W ciągu wielu lat siostry obracają bajecznymi sumami lecz same żyją w największym ubóstwie. Maria Teresa pomagała wszystkim misjonarzom bez różnicy co do rasy, narodowości czy zgromadzenia.

Myśl, aby Marię Teresę ogłosić błogosławioną zrodziła się zaraz po jej śmierci. Z kontynentu afrykańskiego i z krajów Europy przychodziły prośby o beatyfikację. W 1929 Postulacja Generalna OO. Jezuitów opracowała i wydała tzw. Artykuły opisujące w sposób bardzo dokładny życie, cnoty, działalność i sławę świętości. Na tej bazie przeprowadzono w latach 1929 - 1935 trzy procesy informacyjne aby sprawdzić czy świętość, powołanie, miłość Boga i życie chrześcijańskie były w jej życiu praktykowane w sposób doskonały i wyjątkowy. Właściwy proces apostolski rozpoczął się w 1947 r. Praca była żmudna ale zakończona pomyślnie. 16 marca 1970 roku Ojciec św. Paweł VI wydał ostateczny dekret o heroiczności cnót Marii Teresy Ledóchowskiej. Natomiast beatyfikacja, czyli uroczyste ogłoszenie Marii Teresy Ledóchowskiej błogosławioną, miała miejsce 19 października 1975 r. w Rzymie.

Kult bł. Marii Teresy rozpowszechniony jest po całym świecie. Świadczą o tym licznie wydawane książki i broszury, pomoc materialna i inne świadczenia na rzecz misji są dowodem kontynuacji jej dzieła realizowanego przez Siostry Misyjne św. Piotra Klawera. Ludzie otrzymują wiele łask za pośrednictwem Marii Teresy .