Zagrożenia naturalne

Powódź, zalanie przez wodę terenów nadbrzeżnych, wzdłuż koryta rzeki lub brzegu morza, wskutek wezbrania wód. Przyczyną wezbrań są obfite i długotrwałe opady deszczu, nagły spływ wód z topniejących śniegów wiosną lub sztormy (tereny nadmorskie, np. Mierzeja Helska). Wezbrania potęgują zatory kry lodowej na rzekach.
Powodziom można zapobiegać budując obwałowania wzdłuż brzegów rzek i zbiorniki zaporowe, gdzie w czasie powodzi gromadzi się nadmiar wody. Na terenach nadbrzeżnych powodzi nie należy mylić z zalewaniem tych obszarów wskutek pływów.
Katastrofalne powodzie w obszarach gęsto zaludnionych przynoszą wielkie straty materialne, a także (np. w Chinach i Bangladeszu) pochłaniają życie setek ludzi.
Trzęsienie ziemi, naturalny, krótki i gwałtowny wstrząs (lub ich seria) gruntu, powstały pod powierzchnią Ziemi (ognisko trzęsienia ziemi) i rozchodzący się w postaci fal sejsmicznych od ośrodka - epicentrum, znajdującego się na powierzchni, gdzie drgania są najsilniejsze.
W zależności od siły obserwuje się drgania przedmiotów lub przy silniejszych wstrząsach pękanie ścian, niszczenie budynków, powstanie szczelin w ziemi, zapadanie się terenu. Trzęsienia ziemi są rejestrowane na stacjach sejsmologicznych przy pomocy sejsmografu. Występują bardzo często, ok. 8-10 tys. rocznie, przypuszcza się nawet, że do 40 tys., gdyż nie wszystkie wstrząsy są rejestrowane z braku stacji pomiarowych (dna oceanów, tereny bezludne).
Oblicza się, że silne trzęsienia ziemi, tzw. światowe (rejestrowane przez wiele stacji na świecie) pojawiają się co 52 dni na lądzie i 28 dni na dnach oceanów, ale nie wszystkie z nich wywołują katastrofy.
Ze względu na głębokość ogniska wyróżnia się trzęsienia ziemi: płytkie (do 50 km), średnio głębokie (50-300 km) i głębokie (300-700 km), Często podczas podwodnych trzęsień ziemi powstają fale (tsunami), powodujące katastrofalne zniszczenia na wybrzeżach
Lawina, zsuwające się lub staczające z dużą prędkością ze stoku górskiego masy śniegu lub kamieni. Wyróżnia się lawiny kamienne i lawiny śnieżne.
Lawina kamienna, zsuwająca się po stromym stoku górskim masa kamieni i żwiru, powstająca na skutek obrywu skalnego bądź naruszenia równowagi piargu w żlebie lub w stożku usypiskowym. Rodzajem lawiny kamiennej jest lawina wulkaniczna (zsuwanie się materiału wulkanicznego po stoku stożka, w trakcie wybuchu wulkanu).
Lawina śnieżna, masa śniegu lub lodu, obrywająca się ze stoku górskiego i zsuwająca w dół z dużą prędkością. Lawiny śnieżne mogą zsuwać się po stoku nachylonym powyżej 20. Stanowią przyczynę wielu wypadków, którym ulegają przede wszystkim turyści (narciarze, alpiniści). W górach wyższych wielkie lawiny zagrażają niekiedy drogom i osadom ludzkim. Wyróżnia się:
1) Lawiny pyłowe, powstające bezpośrednio po obfitych, świeżych opadach śniegu, poruszające się z największymi prędkościami (do 200 km/godz.) i tworzące wysoki welon pyłu śnieżnego, grożący uduszeniem. Przyczyną powstania lawiny pyłowej może być nawet fala akustyczna związana z głośnym krzykiem,
2) Deski śnieżne, powstające z obsunięcia się całej warstwy świeżego, jeszcze nie całkiem związanego z podłożem śniegu. Przyczyną powstania takiej lawiny bywa nagły wzrost temperatury powietrza lub "podcięcie" stoku przez poruszającego się narciarza. Rodzajem deski śnieżnej jest lawina powstała na skutek oderwania się nawisu.
3) Lawiny gruntowe, powstające na wiosnę w okresie odwilży. Zsuwające się ciężkie masy wilgotnego śniegu niekiedy głęboko erodują podłoże, porywając kamienie i okruchy skał oraz niszcząc roślinność.