Starożytność.

Mezopotamia oznacza międzyrzecze. Dawna Mezopotamia położona była nad rzekami: Tygrysem i Eufrate. Co rocxzne wylewy rzeki sprowadziły do budowy systemu irygacyjnego(sieć kanałów odprowadzających wodę). Miał on zapobiec nadmiernemu wylewaniu się wody z rzek.
W IV i III tys. p.n.e na tereny południowej Mezopotami przybyli Sumerowie. Istniały już tam wówczas rozmaite osady, które z czasem utworzyły państwa i miasta.
Rządy sprawowane przez kapłana nazywamy teokratycznymi. Z czasem władze przejął władca.
Sumerowie na wielką skale produkowali cegły, z których wzosili budowle. Najważniejsdze i największe z nich były ZIGURATY - świątynie , na dachach których tworzono tzw. "wiszące ogrody" - SEMIRAMIDY, które należą do 7 cudów świata.
Po wielu stuleciach Suemrowie zostali podbici, a ich osiągnięcia to: wynalezienie koła gancarskiego, pisma obrazkowego i klinowego, pierwsze wytopy w Mezopotami z brązu , kolorowego szkła oraz złota.
W Babilonie ok. XVII w. p.n.e władze sprawował Hammurabi. Na jego polecenie sporządzono tzw. "kodeks Hammurabiego". Przewidziano w nim bardzo surowe kary, npl. odcięcie ręki synowi, który uderzy ojca. Z treści kodeksu wynika zróżnicowanie społeczeństwa. Dzieliło się ono na trzy grupy: ludzi zależnych od władcy, będących pod jego opieką oraz niewolników. O wiele surowiej karano niewolników niż osobe pełnoprawną.
Religia starożytnej Mezopotamii miała charakter politeistyczny .