Upadek monarchii i dyktatura Jakobinów.

1. Obrady Zgromadzenia Prawodawczego:
VIII.1791 – wybory do Zgromadzenia Prawodawczego. Miało ono doprowadzić do końca dzieło przebudowy ustroju Francji bez utraty dotychczasowych zdobycz rewolucji.
- podział sił:
 większość stanowili liberałowie tzw. felianci – przeciwni dalszym krokom rewolucyjnym
 radykalną mniejszość stanowili głównie kordelierzy i jakobini – chcieli oni walczyć o bardziej demokratyczne stosunki w państwie. Przedstawiciele: Marat, Danton, Robespierre, Jacques Pierre Brissot. Brissot był przedstawicielem żyrondystów- nieufni wobec króla, nieuchronna wojna z Austrią.
2. Wojna z Austrią i Prusami – 1792:
Po zmianach na tronie austriackim wprowadzono w Austrii wrogi rewolucji kurs polityki. Emigranci z Nadrenii szykowali się do zbrojnego ataku na Francję.
20.IV.1792 – król przedkłada Legislatywie wniosek o rozpoczęcie wojny z Austrią. Wniosek przyjęto, jednak Francja nie była w pełni przygotowana do działań wojennych – armia w stanie rozkłady, korupcja, zdrada.
VII.1792 – do Austrii przeciwko Francji przyłączają się Prusy (wspomagając walkę z rewolucją, chcieli uzyskać zgodę Austrii i Rosji na kolejny rozbiór Polski).
Armie rewolucyjne poniosły klęski, arystokratyczni oficerowie uciekali na stronę przeciwnika, o wszystkie niepowodzenia oskarżano króla.
11.VII.1792 – uchwalenie ustawy o ‘ojczyźnie w niebezpieczeństwie’ wzywającej Francuzów do wspólnej walki. Rosną nastroje antykrólewskie – domagano się detronizacji.
3. Wydarzenia 10.VIII.1792:
10.VIII.1792 - Jakobini doprowadzili do wybuchu powstania w Paryżu i dochodzi do ataku na pałac. Król został aresztowany – umieszczony w zamku Temple, pozbawiony władzy.
Austria i Prusy są co raz bliżej przekroczenia granicy Francji, padają kolejne rewolucyjne twierdze.



4. Ogłoszenie republiki 21.IX.1792:
21.IX.1792 - po nowych wyborach ogłoszono dekret o zniesieniu władzy królewskiej:
- nowym ciałem prawodawczym był tzw. Konwent Narodowy
- nowa ordynacja wyborcza zniosła cenzus majątkowy
22.IX.1792 – Konwent Narodowy na swym pierwszym posiedzeniu ogłosił zniesienie monarchii . Zmienił się także układ sił w Zgromadzeniu:
 prawica – konserwatywna – Żyrondyści z Brissotem na czele
 lewica – reformy – jakobini i kordelierzy
 centrum – początkowo pro prawicowe, uniemożliwiało jednak kierowanie jej sprawami kraju.
21.I.1793 – Konwent nieznaczną większością głosów skazuje króla na śmierć pod zarzutem zdrady, a także tego ze jako król był przeciwko rewolucji. Wyrok wykonano na placu Rewolucji
5. Zawiązanie pierwszej koalicji antyfrancuskiej 1793:
Zgilotynowanie króla spowodowało niemal powszechne w Europie potępienie rewolucji. Przeciw Francji utworzyła się potężna koalicja, w skład której wchodziły pod przywództwem Anglii Austria, Prusy, Holandia, Hiszpania, Rosja, państwa włoskie i niemieckie.
II.1793 – uchwalenie przez Konwent nowego poboru do wojska wywołało wybuch powstania w prowincji Wandei, do którego wkrótce przyłączyli się przeciwnicy rewolucji. Po prawie roku republikańska armia w krwawy sposób rozprawiła się z powstańcami. We Francji zaostrzono sposoby walki z przeciwnikami rewolucji, wprowadzono terror
6. Przewrót jakobiński – 2.VI.1793:
Spory w Konwencie Narodowym, proces i rozgromienie żyrondy doprowadziło do przejęcia władzy przez jakobinów
IV.1793 - powołanie Komitetu Ocalenia Publicznego, który popierał jakobinów i Robespierre’a. Komitet stanowił główny organ wykonawczy parlamentu. Przewodniczącym Komitetu został G. Danton. Na początku czerwca jakobini ustanowili rewolucyjną dyktaturę, aresztując przywódców żyrondystów. Jakobini likwidowali wszelkich wrogów republiki, jednak także rozbroili senkiulotów, rozbili klub kordelierów i organizacji sekcyjnych. W ten sposób utrzymali władzę, jednak zniszczyli polityczne zaplecze swojej dyktatury.
7. Konstytucja jakobińska 24.VI.1793
24 VI 1793 r. ogłosili nową konstytucję, o wiele bardziej demokratyczną od poprzedniej. Jednak ze względu na toczącą się wojnę, nie weszła ona w życie.
8. Reformy jakobinów:
- wprowadzono ceny maksymalne na żywność
- ułatwiono nabywanie przez chłopów ziemi skonfiskowanej emigrantom, arystokracji i duchowieństwu.
- Zreorganizowano armię, opracowano nową taktykę walki
- Od społeczeństwa wymagano czynnego manifestowania poparcia dla sprawy rewolucji.