Praludzie

Najstarszą znaną nam dzisiaj formą człowieka, jest Australopitek inaczej zwany również małpą południową. Pojawił się on ok. czterech milionów lat temu. Najstarszy jego szkielet wykopano w 1974 r. w Etiopii. Miał on 110 cm. wzrostu i warzył ok. 30 kg. Jego sylwetka była pochylona i obficie pokryta włosami. Głowa była nie proporcjonalna do reszty ciała; mała głowa kryła także mały mózg. Australopitek prowadził koczowaty tryb życia. Jadł padlinę, korę, robaki itp. Byli oni samotnikami, a do nieefektywnej obrony stosowali kije i kamienie.

Drugim w procesie ewolucji był Homo habilis inaczej człowiek zdolny. Miał on bardziej rozwinięty mózg od Australopiteka, jednak przez część antropologów zaliczany jest do tej grupy. Był on wyprostowany i niski. Szczątki jego znaleziono w wąwozie Olduvai w Tanzanii. Wyrabiał on proste narzędzia używał ich do polowań i obrony przed innymi zwierzętami.

Trzecim z rzędu jest Homo erectus inaczej człowiek wyprostowany. Osiągał on do 140 cm wzrostu i ok. 40 kg wagi. Chodził on na dwóch nogach i był zupełnie wyprostowany. Zaczynał także tworzyć pierwsze gromady. Przywódcą ich był najczęściej najsilniejszy mężczyzna. Prowadzi on podobnie jak jego poprzednicy koczowaty tryb życia, ale wykorzystuje już naturalne siedliska (np. jaskinie). Zaczyna również skutecznie walczyć z drapieżnikami, głównie za pomocą strzał, oszczepów i dzid. Żywi się on owocami leśnymi, korzeniami, ptasimi jajami oraz upolowaną zwierzyną. Zaczął on porozumiewać się, za pomocą dźwięków i gestów. A także wykorzystywać naturalny ogień (ogień postały np. z uderzenia pioruna lub wybuchu wulkanu).

Czwartym z rzędu był Homo sapiens neanderthalensis inaczej rozumny człowiek neandertalski. Wzrost jego wynosił ok.170 cm. a waga wahała się od 50 do 60 kg. Swoim wyglądem przypominał bardzo człowieka współczesnego. Polował i przegonił zwierzynę. Potrafił także budować namioty które pokrywał skórą. Jako pierwszy zaczął chować zmarłych, zakopywał on ze zmarłym żywność oraz narzędzia. Można z tego wnioskować, że wierzył on w życie pozagrobowe. Jednak za jego główne osiągnięcie, uważa się umiejętność wzniecania ognia, za pomocą dwóch kawałków drewna. Mimo iż był dobrze przygotowany do życia, nagle wyginą z niewiadomego powodu.

Ostatnim w procesie ewolucji jest Homo sapiens sapiens czyli człowiek współczesny. Jest to jedyny obecnie żyjący podgatunek człowieka.