Analiza wiersza "Confiteor"

Wiersz Edwarda Stachury pt. ”Confiteor” jest bardzo trudny do zanalizowania. Już sam jego tytuł oznacza przyznanie się do winy, wyznanie. W wierszu tym można wyróżnić dwie części. W pierwszej podmiot liryczny obarcza się winą za to, że na świecie są biedni i bezdomni ludzie, że panuje na nim wojna i zbrodnia. Uważa się za współodpowiedzialnego tych nieszczęść, jakby był ich sprawcą. Zauważył wszystkich potrzebujących jego pomocy i zaczyna odkupowywać swoją winę słowami: moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Regułką tą pragnie uświadomić innym jak bardzo są obojętni na ludzką krzywdę i on jako jedyny przyznaje się do winy.

W drugiej zaś części podmiot liryczny pragnie uzmysłowić nam jak bardzo poważny jest problem narkomani. Opowiada jak trudno wyjść z nałogu i jak ludziom obojętny jest los narkomana. Pokazuje nam, że te osoby są zagubione, pozbawione miłości i czułości. Ludzie ci brną w nałóg i pociągają za sobą następnych. W ten sposób narkomania zbiera krwawe żniwo. Podmiot liryczny bierz na siebie odpowiedzialność za tych wszystkich ludzi w szponach nałogu i pragnie znaleźć więcej ludzi pragnących im pomóc. Niestety o człowieka coraz trudniej, ludzie zajmują się sobą, panuje postępująca znieczulica. Ludzie nie zwracają uwagi na zagubionych i pragnących powrócić z marginesu społecznego narkomanów. Wszyscy zajęci są własną rodziną i swoimi problemami. Jedyną osobą, która zauważyła ich jest podmiot liryczny w wierszu. On bierze na siebie winy swoje i innych ludzi, którzy są zbyt zajęci sobą by móc zauważyć innych wokół siebie.