Plusy i minusy wstąpienia do Unii Europejskiej

Co zyska każdy z nas po przystąpieniu Polski do Unii??

Napływ kapitału i nowoczesnej technologii do Polski przyśpieszy wzrost gospodarczy a tym samym przyczyni się do poprawy sytuacji materialnej rodzin i obniżenia bezrobocia. Ten sam skutek będzie miał napływ znacznych środków z funduszy strukturalnych i innych programów pomocy Unii. Przystąpienie do unii przyniesie nam wiele korzyści i udogodnień, których nie da się przeliczyć ani oszacować. Chodzi miedzy innymi o swobodę osiedlenia i pracy w dowolnym kraju Unii, uznanie równorzędności świadectw i dyplomów, lepszą ochronę konsumentów, wyrównanie standardów w ochronie zdrowia edukacji i pracy, wreszcie szeroki udział w europejskim dziedzictwie kulturalnym. Nie stanie się to z dnia na dzień, lecz opóźnianie członkostwa oddaliłoby nas gwałtownie od tych zdobyczy europejskiej cywilizacji, z których korzystać będą Słowacy, Czesi i Węgrzy.
Wstępując do UE skorzystamy ponadto z gotowego już dorobku państw Unii Europejskiej we wszystkich dziedzinach – od gospodarki do prawa; przykładem niech będą pieniądze. Przez kilkadziesiąt lat państwa UE dochodziły do wspólnej waluty, a my mamy szanse na euro już w 2006 r., czyli dwa lata po przystąpieniu do Unii.
Zachowując własną niepodległą Ojczyznę, czyniąc jej gospodarkę silną i stabilną, mamy szanse na umocnienie jej rzeczywistej niezależności i przywrócenie naszemu państwu godnego miejsca w Europie. Mamy też szanse umocnić nasza tożsamość kulturową, pielęgnując własne tradycje, obyczaje, język, tak jak czynią to inne narody Unii Europejskiej.
Mając oparcie w Unii, otoczeni przyjaznymi nam państwami, możemy czuć się bezpiecznej we współczesnym świecie. Mamy wreszcie jako pokolenie przełomu tysiącleci wielką szanse na zrealizowanie marzeń naszych ojców o Ojczyźnie dobrobytu i pokoju wśród narodów Europy. Jest to szansa, której nie da się powtórzyć. Jest to nadzieja, której nie możemy zaprzepaścić pamiętając o przyszłości naszych dzieci i wnuków.



1. Korzyści polityczne:
Wzrost pozycji politycznej i gospodarczej Polski w świecie
Gwarancja bezpieczeństwa i utrwalenia demokratycznego modelu ustrojowego
2. Korzyści gospodarcze:
Długookresowe podniesienie tempa wzrostu gospodarczego ( tempo wzrostu gospodarczego zwiększy się przynajmniej o 1 % = wzrost wpływów do budżetu o ok. 1 mld złotych oraz podniesienie poziomu życia)
Wzrost atrakcyjności inwestycyjnej Polski – napływ bezpośrednich inwestycji zagranicznych, nowych technologii, know-how
Zwiększona stabilność przepisów prawnych = lepsze warunki funkcjonowania dla inwestorów
Udział w polityce badawczo – rozwojowej UE dostęp do jej potencjału naukowego i edukacyjnego otwiera perspektywę dokonania
postępu cywilizacyjnego
Możliwość edukacji poza
Polską – unijne programy
Edukacyjne
Zniesienie barier
handlowych i przyjęcie wspólnej
taryfy celnej – przyniesie korzyści
eksporterom i konsumentom
Swoboda dostępu do rynku pracy
w UE, po akcesji m.in. w Holandii, W. Brytanii i Szwecji, później
w innych krajach UE – 15
Dostępu do funduszy strukturalnych z UE ( polityka strukturalna) spowoduje zmniejszenie opóźnień cywilizacyjnych na szczeblu regionalnym i lokalnym. Nastąpi rozbudowa infrastruktury :
 Otrzymamy znaczące środki z funduszy strukturalnych i funduszy spójności, w latach 2004-2006 może napłynąć ponad 11 mld EUR ( prawie 15 mld EUR łącznie z dofinansowaniem krajowym)
Wyższe standardy środowiskowe



Korzyści dla konsumentów
 Zwiększona oferta handlowa
 Wyższe standardy jakościowe
 Bezpieczeństwo żywności
 Niższe koszty niektórych usług
(np. telekomunikacja, bankowość
ubezpieczenia, usługi budowlane,
turystyka)
Dostęp do unijnego rynku zbytu dla
konkurencyjnych polskich przedsiębiorców
i rolników ( 400 mln konsumentów)
Nastąpi zbliżenie z innymi narodami Europy, możliwy będzie bezpośredni, nieskrępowany kontakt z różnorodnością kulturową w Unii Europejskiej, co przyniesie lepsze zrozumienie innych narodów oraz da twórczy impuls dla rozwoju polskiej kultury.


























Najważniejszym argumentem przeciw jest zależność polityczna.
Stracimy istotną część swobodnego decydowania o niektórych sferach życia głównie gospodarczego.
Istnieje ryzyko, że nie będziemy traktowani jak równi partnerzy (obowiązujące traktaty przewidują, że każde państwo członkowskie ma jednego przedstawiciela w Komisji, a tym samym Francja i Niemcy wprowadziły już po trzech bez zmiany traktatu).
Kraje członkowskie i kandydujące powinny brać pod uwagę fakt, że choć wszyscy od zawsze jesteśmy w Europie, to jednak nasze kultury i historia dzielą nas te rożnice mogą być źródłem konfliktów.

Koszty wynikające
z integracji

Dostosowanie do unijnych standardów (środowisko, rolnictwo, bezpieczeństwo, żywność, itp.)
Koszty społeczne dostosowań strukturalnych ( przykład Hiszpanii i Irlandii)
Koszty administracyjne – IACS, agencje płatnicze, obsługa funduszy unijnych, itp.
Możliwość utraty części rynku krajowego
z uwagi na wzrost konkurencji ze strony
producentów UE
Wzrost cen niektórych produktów ( np. banany, ryż, mięso wołowe, wyroby tytoniowe)



Zniesione zostaną dotacje do postępu biologicznego w produkcji roślinnej, dopłaty do cen skupu mleka w klasie ekstra.
Od dnia akcesji zwiększeniu ulegnie stawka podatku wat z 0 do 22% na ciągniki i maszyny rolnicze oraz z 7 do 22% na materiały budowlane.
Sprzedaż mleka o zawartości tłuszczu 3,2% i 2% wyłącznie na rynku krajowym lub eksport do krajów trzecich przez 5 lat.
Koszty wynikające z dostosowania
fabryk i urządzeń do norm Unii
Europejskiej.
Ograniczona ilość produkcji mleka.
Koszty poniesione na dostosowanie do
wymogów sanitarnych Unii Europejskiej.
Wejście do Unii stworzyć może nowe
problemy dla przedsiębiorstw, które
produkcję na rynek krajowy będą musiały dostosować do norm i przepisów europejskich, a także dla sektora usług, który dotychczas w mniejszym stopniu lub w ogóle nie był wystawiony na konkurencję zagraniczną.
Dofinansowanie rolnictwa obejmie tylko tę część producentów rolnych, którzy spełnią warunki określone Wspólną Polityką Rolną. Potrzebna więc jest konsekwentna realizacja – z pomocą środków unijnych i własnych – rządowych programów tworzenia pozarolniczych miejsc pracy i kształcenia mieszkańców wsi do zawodów nierolniczych.