środek przekazu jest „przedłużeniem” nas samych, któregoś z naszych zmysłów, bądź ich różnorodnego zestawienia (przy czym McLuhan uważa, że zarówno telefon, jak i ubranie, czy dom, są medium), a przekazem dowolnego środka przekazu lub techniki jest „zmiana skali, tempa lub wzorca, jaką ten środek wprowadza w ludzkie życie”. To środek przekazu „kształtuje i kontroluje skalę, a także formę stosunków międzyludzkich i ludzkich działań”. Obecnie człowiek ma wykształconą świadomość działania mediów w takim stopniu, iż potrafi wiadomość odczytać jako całość, by następnie odrzucić przekaz, jaki niesie środek przekazu (bądź zredukować go do danej składowej treści) i skupić się na jego treści właśnie oraz to w niej szukać prawdziwej wartości informacji. "przekazem" dowolnego środka przekazu lub techniki jest "zmiana skali, tempa lub wzorca, jaką ten środek wprowadza w ludzkie życie" (kolejka przyspieszyła i zwiększyła skalę wcześniejszych funkcji). Charakter środka komunikacji ma większy wpływ na odbiorcę niż sama przekazywana wiadomość. Środek przekazu jest traktowany jako przedłużenie nas samych lub każda nowa odmiana techniki. Światło elektryczne staje się przekazem tylko i wyłącznie wtedy kiedy zostanie wykorzystane do przesłania werbalnego komunikatu. Jest ważnym środkiem przekazu, mimo że nie ma tzw. „treści”. „Treścią” jakiegoś środka przekazu, jest zawsze inny środek (pismo/mowa, słowo pisane/druk, druk/telegraf).