Cechy bajki i satyry, "Hymn do miłości ojczyzny", cechy werteryzmu

Cechy gatunkowe bajki: (jagnię i wilcy -jeśli się czegoś chce to znajdzie się podwód aby to zdobyć, ale tylko jeśli ma się przewagę nad ofiarą): krótka historia pisana wierszem, bohaterowie to zwierzęta, dotyczy tematów uniwersalnych o charakterze moralnym, zawiera pouczenie moralne wypowiedziane wprost lub zasugerowane-dydaktyzm, daje etyczne wskazówki, występujące zwierzęta są personifikacją ludzkich typów(cechy ludzkiego charakteru), relacje występujące między nimi są odpowiednikiem relacji społecznych.
Klasycyzm w satyrze do króla: kult rozumu(zamiłowanie do nauki króla), niechęć do autorytetów, pochwała swobody myślenia, poezja wymaga racjonalnego myślenia od odbiorcy, funkcja dydaktyczna, moralizatorska, propagandowa, styl retoryczny, jasny, prosty, forma drwiny, śmiechu i parodii.
Ironia w satyrze do króla: mimo iż satyra ma ośmieszyć króla tak naprawdę wychwala jego zalety i opisuje te pozytywne cechy władcy kraju. W rzeczywistości ukazuje bezsens zarzutów, jest to jednocześnie atak na polskich Sarmatów.
Werteryzm:
*wobec świata:żyje wyobrażeniami i marzeniami, zazwyczaj stroni od świata, godzi się na rzeczywistość ale nie potrafi znieść cierpienia spowodowanego rozstaniem z ukochaną kobietą dlatego popełnia samobójstwo, niezdolność do czynu, postawa bierności wobec świata, Odrzuca tradycyjne normy i wybiera niezgodę na obowiązujący system społeczny. Cierpi przeżywa frustrację, trawi go ból istnienia.
*wobec siebie:nadwrażliwy, delikatny, subtelny, nie umie walczyć o swoje uczucia, brak umiejętności walki o własne szczęście i ukochanej kobiety, brak zdecydowania, psychiczna słabość.


Cechy gatunkowe satyry :utwór o charakterze moralizatorskim i dydaktycznym, autor krytykuje i piętnuje wady ludzkie, autor posługuje się karykaturą, komizmem, ironią, ukazując świat w krzywym zwierciadle, deformuje i ośmiesza rzeczywistość (ironiczne komentarze i sarkastyczne podsumowania).
Patriotyzm w hymnie do miłości ojczyzny: Ojczyzna jest sakralizowana-więź emocjonalna pomiędzy nią, a podmiotem. miłość do ojczyzny traktowana jest jako najwyższa wartość. Podmiotem lirycznym jest patriota zatroskany o przyszłość swojego kraju. Dla ojczyzny jest on gotów na wyrzeczenia i ofiarę, nawet jeśli miałoby nią być jego własne życie. W ten patriotyzm wpisane jest poświęcenie i cierpienie, podniesione tutaj do rangi cnoty, którą obdarzeni mogą być tylko ludzie poczciwi. Wyznacznikiem patriotyzmu jest zdolność do ponoszenia ofiar
Cechy bajki klasycznej: tematyka dydaktyczno-wychowawcza, odwołuje się do intelektu, racjonalizmu, odwoływanie się do natury, opozycja do baroku, daje etyczne wskazówki, bohater-typ (zwierze, roślina mają cechy ludzkie), uniwersalne, ponadczasowe prawdy o świecie, obrazy życia społecznego.
Werteryzm:
*wobec natury: kocha naturę, uważa, że jest ona dobra na ukojenie jego duszy. Jest zafascynowany pięknem nieskazitelnej natury. Natura zbliża go do Boga. Przyroda jest dla niego natchnieniem i inspiracją. Pod koniec powieści dostrzega grozę natury i opisuje ją w czarnych barwach, nawet piękne krajobrazy nie były w stanie go ukoić.
*wobec społeczeństwa:umiłowanie do dzieci, bo stanowią one synonim szczęścia, dobre relacje z biedotą mimo iż pochodził z wyższej od nich klasy społecznej i był wykształcony, miłuje bogdankę serca , ubóstwia ją, traktuje jak nieziemską istotę, romantyczny kochanek, wybiera samotność, ma problemy z odnajdywaniem się w różnych sytuacjach społecznych, zapomina, że w społeczeństwie obowiązuje pewna hierarchia. Odrzuca tradycyjne normy i system społeczny.