Wydarzenie | „Kamienie na szaniec” A. Kamiński | „Akcja pod Arsenałem” J. Łomnicki |
|---|---|---|
Areszt Rudego | Przygotowywanie magazynu do przenoszenia materiałów wybuchowych. Wieczorny telefon Zośki do Rudego. Pod nieobecność kobiet o 4:30 wizyta gestapo i areszt Janka wraz z jego ojcem. | Przedstawiony schematycznie: następuje opróżnianie magazynu. Następnie Rudy przygotowuje śniadanie dla siebie i ojca. Wkroczenie gestapo i zatrzymanie mężczyzn. |
Przesłuchanie i tortury | Męczące i drastyczne. Epizody: ukrywanie rany na udzie, ostemplowanie twarzy kotwicami, omdlenia – kopanie w brzuch, deptanie rąk i wiercenie butami między nogami; po pierwszym dniu na noszach; opieka więźniów i ojca; konfrontacja z Heńkiem; | Wierne odzwierciedlenie, mało scen drastycznych. Dodana scena rozmowy Rudego z lekarzem. Ten mówi chłopakowi o oczyszczonych magazynach i przekonuje go, aby podał adresy. Janek prosi o truciznę i odmawia papierosa słowami: „Harcerz nie pali.” |
Odwołana akcja | Rozmowa z przełożonymi, brak decyzji. Pomimo informacji o wyjeździe więźniarki akcja zostaje odwołana. | Przekłamanie dotyczące powodu odwołania akcji. Zośka oznajmił, że Rudego nie ma w więźniarce. |
Akcja pod Arsenałem | Działa się bardzo szybko z licznymi epizodami: ulicą przejeżdża patrol niemieckiej żandarmerii, pewien policjant wychodzi z bramy domu – zostaje zastrzelony przez Zośkę. Szofer więźniarki skręca w inną ulicę niż przewidziana. Alek zabija biegnącego oficera SS. Otwierają tył więźniarki, na końcu widać Rudego, którego zabierają. Cała grupa ucieka, Alek zostaje postrzelony, Niemiec mierzy mu w twarz, ale Anoda go zabija. Dawidowski rzuca granatem w przeciwników. Zatrzymują przypadkowe auto i wiozą Alka, śledzi ich niemiecka ciężarówka, która zajeżdża im drogę. Alek rzuca drugi granat – młodzi uciekają. | Przedstawienie większości epizodów, ale z drobnymi zmianami. Wesoły dzwoni z biurka gestapowców do Cypriana z zaszyfrowaną informacją o wyjeździe więźniarki. Podczas akcji okazuje się, że był w niej również Heniek. Jedna z kobiet nie chce uciekać, bo jej córka została na Pawiaku. Pewien mężczyzna próbuje się dowiedzieć, czy to powstanie. Rudy nie może uwierzyć, że przyjaciele go „odbili”. Grupa cywilów strzela do Alka, ten rzuca w nich granatem. Orsza zatrzymuje przypadkowy samochód i zabierają rannego do domu. Młodych mężczyzn śledzi samochód gestapo, ale nie zajeżdża im drogi, Alek rzuca w nich granatem. |
Śmierć Alka | Lekarze nie mieli dobrych wiadomości po zbadaniu Alka, choć był wesoły i żywy. Po operacji jego stan się pogorszył. Prosił o przeczytanie modlitwy napisanej przez ukochaną na karteczce. Do końca nie przestawał się uśmiechać. | Basia odwiedza w szpitali Alka, rozmawia z nim. Następnie razem z Zośką czekają na wynik operacji. Lekarz oznajmia dziewczynie, że Alek nie żyje. Załamana Basia biegnie za ciałem ukochanego przewożonym przez pielęgniarki. |
Śmierć Rudego | Długo rozmawiał z Zośką, ale nie wspominali o śmierci. Czarny Jaś mówił „Testament mój” a Rudy powtórzył: „A kiedy trzeba na śmierć idą po kolei, Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec…”, po czym umarł. | Rudy mówi o śmierci, o więzieniu i katowaniu przez gestapowców. Jego ostatnie słowa to: „Ja jestem zwykłym szeregowcem”. Przeniesienie go do gabinetu lekarza i wiadomość o jego śmierci. |
