Według polskiego prawa pełnoletność uzyskuje się wraz z ukończeniem 18 lat . Osoby młodsze są nazywane * małoletnimi lub niepełnoletnimi (w prawie cywilnym) * nieletnimi ( w prawie karnym). Przestępczość nieletnich jest to jedna z podstawowych problemów społecznych . Wejście na drogę przestępczości ma trwały destrukcyjny wpływ na osobowość młodych ludzi . Proces ich demoralizacji rozpoczyna się zazwyczaj od drobnych zachowań negatywnych społecznie , które nie spotykają się z odpowiednimi reakcjami otoczeni a, bądź sa postrzegane jako mało istotne . Przykłady to popełnienie zabronionego czynu oraz systematyczne uchylanie się od obowiązku szkolnego . Prawie 80 %czynów karalnych dokonywanych przez nieletnich stanowią kradzieże , kradzieże z włamaniem , bójki i pobicia oraz różne przestępstwa związane z narkotykami . Przestępczość taka koncentruje się przede wszystkim w miastach ( najbardziej niebezpieczne sa ulice , blokowiska , tereny obiektów handlowych , salonów gier , szkół , okolice dworców , przystanków komunikacji miejskiej itp. ) Nasila się wraz z gwałtownym rozwojem ośrodków miejskich oraz uprzemysłowieniem kraju . Często towarzyszy postępowi technicznemu . Za popełnienie zabronionego czynu odpowiada sprawca , który ukończył 13 lat . Jeżeli wykroczenia dopuści się młodsze dziecko , konsekwencje prawne ponoszą jego rodzice lub opiekunowie Odpowiedzialność karna dotyczy zaś tylko tych osób , które popełniły zabroniony czyn po ukończeniu 17 lat .Sprawców pomiędzy 13 a 17 rokiem życia traktuje się odmiennie od dorosłych . Celem postępowania sądowego nie jest wymierzanie kary , ale ustalenie środków wychowawczych lub poprawczych , które wpłyną na zmianę zachowania i postaw nieletnich . Wyjątek stanowi sytuacji , gdy nastolatek po ukończeniu 15 roku życia popełnił szczególnie poważne przestępstwo np. zabójstwo , a okoliczności sprawy i stopień demoralizacji sprawcy przemawia za tym , by zastosować wobec niego rozwiązania takie jak w sytuacji pełnoletności . Przy rozstrzyganiu spraw nieletnich organ musza się kierować przede wszystkim ich dobrem . Trzeba wziąć pod uwagę wiek sprawcy , stan zdrowia , stopień rozwoju psychicznego i fizycznego , cechy charakteru , zachowanie , przyczyny i stopień demoralizacji , a także środowisko oraz warunki wychowania. Każda osoba lub instytucja , która stwierdzi demoralizację nieletniego , popełnienie przez niego zabronionego czynu albo np. uchylenie się od obowiązku szkolnego , ma obowiązek przeciwdziałać tym zjawiskom . Należy o nich zawiadomić rodziców , opiekunów , szkołę , policję lub sąd rodzinny . Sądy rodzinne : są to organy sadownictwa cywilnego .Funkcjonują jako wydziały sądów rejonowych . Orzekają w sprawach : przyznawania opieki nad dziećmi , zakazu lub ograniczenie widywania z dziećmi . o uznanie ojcostwa , rozwodowych , przyznawanie alimentów na dzieci i współmałżonków , przestępczość nieletnich . Jednym ze sposobów rozwiązywania konfliktów będących przedmiotami działań sądów rodzinnych jest mediacja. Przebiega ona z udziałem bezstronnego mediatora , który posiada wiedzę z zakresu funkcjonowania rodziny w sytuacjach konfliktowych i pomaga osiągnąć porozumienie . W sprawach przestępczości nieletnich sąd rodzinny wszczyna zarówno wtedy , gdy dopuszcza się oni czynów karalnych , jak i wówczas , gdy zachodzi podejrzenie ich demoralizacji . Organem odwoławczym sądów rodzinnych pierwszej instancji są sady okręgowe (cywilne i karne) Sądy karne orzekają jedynie wtedy , gdy sprawa dotyczy czynu karnego lub jeśli wobec nieletniego były już wcześniej stosowane środki poprawcze . Podczas rozpatrywania spraw z udziałem nieletnich sądy rodzinne powinny zapewnić oskarżonym swobodę wypowiadania się oraz unikanie ich wielokrotności przesłuchań. Sędzia rodzinny to jedyny podmiot w strukturze sądownictwa , który najpierw orzeka (decyduje , jakie podjąć kroki ) , a następnie prowadzi postepowanie wykonawcze . Ma obowiązek sprawdzać , co się dzieje w sprawie , a w razie zmiany okoliczności wydać nowe orzeczenie . W Polsce posiadanie narkotyków jest karalne . Za przechowywanie ich znacznej ilości grozi kara pozbawienia wolności od roku do 10 lat.