,,Człowiek jest natury pielgrzymiej'' to niezwykle wartościowe stwierdzenie wypowiedziane przez Norwida. Ludzie od początków swego istnienia podróżują dla poprawy warunków bytu i znalezienia miejsca gdzie będą czuli się bezpieczni. To zjawisko możemy porównać do pielgrzymów którzy aby zaspokoić swoje potrzeby duchowe udają się w dalekie wyprawy.
Od młodzieńczych lat poszukujemy sensu życia. Mały książę chcąc dowiedzieć się jacy na prawdę są dorośli ę w samotną podróż po różnych planetoidach. Poznając to nową osobę dowiadywał się coraz więcej o słabościach , zachowaniach i nawykach ludzi. Ta podróż dla niego miała szczególne znaczenie , gdyż poznał takie wartości jak miłość i przyjaźń.
Kolejnym znanym bohaterem do którego mogę się odnieść jest biblijny syn marnotrawny. Początkowo młodzieniec myślał że mają pieniądze poradzi sobie bez najbliższych, ale szybko zmienił zdanie. Okazało się, że nierozważnie spożytkował dany mu majątek przez co musiał wrócić do domu ojca. Droga powrotna pozwala mu uświadomić sobie , co jest w życiu tak na prawdę ważne. Podróż jaką przebył jest jego egzaminem życiowym, po którym docenia to co dał mu los.
Często boimy się zasmakować tego co nam nie znane albo wypłynąć na głęboką wodę. Jaś i Nel z powieści ,, W pustyni i puszczy'' musieli sami poradzić SOBIE w trudnych warunkach. Wędrówka jaka ich spotkała zmusiła dzieci do szybszego dorośnięcia a także nauczyła współpracy.
Czy można nie wierzyć w słuszność twierdzenia: ,,Człowiek jest natury pielgrzymiej'' ? Uważam, że przedstawione argumenty nie dają ku temu podstaw. Każdy z nas nawet na własnym przykładzie może dowieść , że ludzi ciągnie do podróży, poznawania nowych lądów i kultur . Czasem nawet tak jak Jaś i Nel jesteśmy zmuszeniu do nich nawet wbrew naszej woli. Każda podróż czy to mała czy duża , jest dla nas nowym przeżyciem i daje nam dużo do myślenia.