List do kolegi - Mona Lisa

Cześć Patryk

Na wstępie mojego listu, chciałbym Cię serdecznie pozdrowić i przesłać życzenia ze Szczecina. Postanowiłem przesłać Ci opis pewnego obrazu, który miałem okazję niedawno oglądać i który mi się bardzo spodobał.

Jak pewnie pamiętasz, w wakacje byłem razem z moją babcią we Francji. Zwiedzaliśmy różne ciekawe miejsca i spędzaliśmy miło czas. Pewnego dnia babcia postanowiła zabrać mnie do Paryża i namówiła mnie na zwiedzanie muzeum, które mieści się w Luwrze. Na początku nie spodobała mi się ta propozycja. Pewnie wiesz, dlaczego, bo mnie już dobrze poznałeś. Nie interesuję się za bardzo oglądaniem obrazów, czy rzeźb. Jednak teraz nie żałuję, że dałem się namówić.

Muzeum w Luwrze jest bardzo duże i mogłem obejrzeć wiele różnych dzieł sztuki, ale jeden obraz spodobał mi się szczególnie. Nazywa się on Mona Lisa i został namalowany przez sławnego malarza Leonardo da Vinci. Pewnie słyszałeś już kiedyś o nim. Wyobraź sobie, że ten obraz powstawał aż 3 lata. Leonardo namalował na nim portret pewnej mieszkanki Florencji. Obraz został namalowany na desce, techniką olejną.

Najciekawsze w tym obrazie jest to, że został on namalowany taką techniką, która powoduje, że delikatny uśmiech kobiety z portretu widoczny jest tylko wtedy, kiedy spojrzysz na jej oczy. Natomiast, kiedy spojrzysz na jej usta, to uśmiech znika. A to wszystko jest możliwe, dzięki technice oszukującej zmysł wiedzenia. To znaczy, Leonardo wykorzystał cienie rzucane przez kości policzkowe namalowanej kobiety.

Poza tym jest jeszcze jedna ciekawostka związana z tym obrazem. Spodobało mi się w tym obrazie też to, że, z której strony na niego nie spojrzałem, to Mona Lisa zawsze patrzyła prosto na mnie.

Ponieważ ten obraz jest bardzo znany na całym świecie, to na pewno o nim słyszałeś. Jednak ja chciałbym Cię namówić na jego obejrzenie, żebyś mógł zobaczyć na własne oczy te wszystkie techniki malarskie, które zastosował Leonardo da Vinci. Na pewno nie pożałujesz wizyty w muzeum.