Codzienność

We współczesnym świecie istnieją takie sfery rzeczywistości, które nie są godne uwagi, ponieważ są oczywiste, a co więcej każdy wszystko o nich wie. Taką właśnie sferą jest codzienność. A to właśnie codzienność jest bardzo interesująca, gdyż przez swoją oczywistość daje znak o przyswojeniu sobie danych nawyków społecznych, które powodują brak świadomości społecznej. Rozmyślanie nad naturą codzienności prowadzi do odkrywania tego, co wydaje się naturalne a tak naprawdę są konsekwencjami treningu, doświadczeń i przeżyć, nad którymi nie zastanawiamy się, a które są fundamentami naszych zachowań. Pojęcie codzienności trafnie opisuje R. Sulim podając, iż „codzienność jest nieuchronna. Jest praktykowana i nie potrzebuje definicji. Sens codzienności jest zawsze "tuż przed nami", jak sens potocznej rozmowy. Do codzienności nie ma powrotu. Natychmiast rozpływa się i krzepnie w micie, w tym, co dyskursywnie niewyrażalne. Antropologia codzienności to "pamiętnik rzeczy", a nie klasyczny "pamiętnik myśli" czy idei. Pisze ją ktoś, kto "działa" realnie w życiu, a nie badacz, który wkracza w teren z etnograficznym kwestionariuszem, z gotowym projektem jego całości. Nie doktryna koordynuje tu znaczenia, ale realne sposoby radzenia sobie w potocznym życiu, takim, jakie jest ono dzisiaj na przełomie stuleci”.
Podstawowymi cechami codzienności są:
• doświadczenie,
• odpowiedzialność,
• nieprzewidywalność zdarzeń,
• nieodwracalność zdarzeń,
• ryzyko,
• bolesność.
W codzienności bezpośrednio realizują się takie aspekty jak siła, odwaga i wartość zmian, w których człowiek uczestniczy. Znaczącym problemem współczesnej edukacji wychowawczej są wartości, wyznaczające system norm naszych zachowań. System wartości jest źródłem natchnienia i przepisów, które skłaniają nas do dokonywania przeróżnych wyborów i podejmowania decyzji. Należy zaznaczyć, ze trzeba podejmować takie kroki, aby wartości mogły być rozpoznawalne i społecznie akceptowane. Współcześnie można zauważyć duże zainteresowanie systemem wartości, gdyż ma ono w życiu ludzi a zwłaszcza młodzieży ważne znaczenie, które decyduje o sensie i jakości życia, relacjach interpersonalnych, stosunku do samych siebie, do rówieśników, starszych osób oraz całego świata. Odwołując się do własnego życia każdy dzień przynosił i będzie przynosił jakieś nowe doświadczenia, przeżycia, które mnie czegoś nauczyły, uczą i będą uczyć. Patrząc na przeszłość – jako dziecko byłem pod czyjąś opieką, ktoś dorosły brał za mnie odpowiedzialność. Jednakże były sytuacje zaskakujące, przed którymi nie zawsze był w stanie ktoś mnie ochronić. Przykładem może być dotknięcie gorącego kubka z herbatą w wieku pięciu lat. Było to dla mnie w pewnym rodzaju zaskoczenie (gdyż zawsze herbata była letnia), a zarazem strach i ból. Wyciągając wnioski nauczyło mnie to zdarzenie, aby zawsze pytać mamę (oczywiście jak byłem małym chłopcem) czy herbata jest przeznaczona dla mnie i czy nie jest gorąca oraz żeby być bardziej rozważnym. Innym przykładem może być zbicie flakonu na kwiaty. Moja reakcja była taka, że uciekłem i bałem się powiedzieć o tym rodzicom. Z perspektywy czasu wnioskuję, że nie bałem się tego, iż zbiłem flakon i mogłem sobie zrobić krzywdę tylko reakcji rodziców, a przecież nie mogłem cofnąć czasu. Następnym przykładem jest pójście do szkoły średniej, gdzie nie znałem nikogo oraz szkoła mieściła się w innej miejscowości. Było dla mnie to z jednej strony coś nowego, fascynującego, a z drugiej strony byłem przerażony, myśli kotłowały mi się w głowie jak ja sobie poradzę w nowym miejscu. Dziś mogę stwierdzić, że dzięki temu, iż poradziłem sobie w szkole średniej dało mi to odwagę i siłę, aby podjąć dalszą naukę w miejscu jeszcze bardziej oddalonym od rodzinnego miejsca. Stałem się bardziej samodzielnym człowiekiem. Obecnie sytuacje z codziennego życia, które wpływają na moją edukację wychowawczą wiążą się przede wszystkim z pracą. W pracy spotykam wielu nowych ludzi, których zachowania bardzo mnie zaskakują. Mimo tego, jestem przygotowany na dane sytuację i szybko reaguję. Co więcej, moje relacje z ludźmi uczą mnie podejmować decyzję, za które jestem odpowiedzialny i ponoszę konsekwencję. Konsekwencjami moich decyzji podjętych w pracy może być jej utrata. Jest to uczucie obawy, a zwłaszcza w obecnej sytuacji na rynku pracy wydaje się ona bardziej dotkliwa. Mimo to, zawsze mogę liczyć na wsparcie rodziny przez co nie jestem jeszcze do końca samodzielny. Patrząc w przyszłość mogę tylko planować wydarzenia w moim życiu, ale muszę liczyć się z tym, iż w przyszłości natrafię na różne sytuację, które wpłyną na moje myśli, zachowanie oraz czyny. Przede wszystkim planuję założyć rodzinę, a z tym wiążę się duża odpowiedzialność za drugą osobę jaką będzie moja żona i dzieci. Będę samodzielnym człowiekiem, który będzie musiał wziąć odpowiedzialność za wychowanka, nie będącego jeszcze w stanie być samodzielnym. Jako dorosły, który jest odpowiedzialny ponoszę całkowitą odpowiedzialność za swoje czyny i następujące po nich konsekwencje. Odpowiedzialność jest aspektem, który umożliwia realizowanie wartości, a co więcej nawet je uprzedza. Ponadto, stanowi cel i koniec procesu wychowania, a także wyklucza nietrwałość w działaniu. Co więcej, należy zaznaczyć, że nie każdy może być nazwanym odpowiedzialnym, ponieważ podejmując różne działania człowiek odpowiedzialny musi być tego świadomy, a także musi opanować zaistniałą sytuację. Podsumowując, każdy miniony, obecny i przyszły dzień przynosi jakieś wydarzenia, w których całym sobą uczestniczę. Doświadczenie jakie zdobywam pozwala mi uchronić się i moich bliskich przed nieprzyjemnymi konsekwencjami. Jednakże są też takie zdarzenia, na które nie mam wpływu, a są one bardzo bolesne dla mnie, przynoszą cierpienie i pozostają w pamięci. Podejmując wyzwanie jakim jest stawienie czoła bólu doznanego przez jakieś wydarzenie staję się bardziej odważnym, otwartym i silnym na kolejne przykre zdarzenia. Kolejnym aspektem codzienności jest odpowiedzialność indywidualna i zastępcza, która powoduje, że jestem samodzielnym człowiekiem. Codzienność, jako źródło uczenia się jest trafnym stwierdzeniem, gdyż codziennie każdy człowiek podejmuje jakieś decyzje, spotyka się z wieloma zdarzeniami, które bezpośrednio lub pośrednio wpływają na jego codzienne życie.