Gdy Zenek wraz z wójkiem dotarli do domu rozpakowali się i położyli spać ponieważ było już póżno.Następnego dnia poszli pokazać Zenkowi okolicę.Po zapoznaniu z sąsiadami okazało się że w pobliżu mieszka kilku chłopców w wieku Zenka co bardzo go ucieszyło. Choć minęło już kilka dni i chłopiec miał przyjaciół to wciąż nie mógł zapomnieć o Marianie'Julku,Pestce a wszczegulności o Uli.Żałował że zostawił swoją miłość tak daleko.Był bardzo przygnębiony. Wójek zobaczył to i postanowił zrobić Zenkowi niespodzianke. Chłopiec bardzo się ucieszył z tej wiadomości. Próbował wypytać wójka co to jest,ale powiedział mu tylko że dowie się we właściwym czasie.Zenek postanowił że przejdzie się aby przestać myśleć o niespodziance. Po drodze zobaczył rzeczkę podobną do tej w Olszynach,i znów pomyślał o Uli. Nagle z krzaków wyszedł wujek z Ulą. Gdy oboje zauważyli się od razu wskoczyli sobie w ramiona. Szczęściu nie było końca! Wójek wzruszony poszedł do domu i zostawił dzieci same.Przytulali się cały dzień i rozmawiali o wszystkim.Wieczorem Zenek wraz z wujkiem odprowadzili Ule na pociąg. Od tamtej pory Zenek z Ulą widywali się co tydzień. Chłopcu nie brakowało od tamtej pory niczego-miał kochającego wujka oraz dziewczynę którą kochał od pierwszego wejrzenia.