Jan Kochanowski to najwybitniejszy poeta polskiego renesansu.

Jan Kochanowski to najwybitniejszy poeta polskiego renesansu, który literaturze rodzimej dał arcydzieła liryki. Napisał wiele dzieł, a najbardziej znane to: pieśni, hymny, fraszki i treny. W swoich utworach często pisało rzeczach dnia codziennego, zaś niektóre tylko tworzył na specjalne okazje. Niemalże w każdym dziele możemy zauważyć elementy filozofii epikurejskiej, stoickiej i chrześcijańskiej, które poprzez synkretyzm posłużyły mu do stworzenia własnej.

Obecnie Jan Kochanowski także jest bardzo ceniony. Jego utwory są powszechnie znane, a tematyka niektórych zainspirowała kolejnych twórców do stworzenia własnych dzieł, w których występują podobne motywy. Przykładem może być postać ks. Jana Twardowskiego, który podobnie jak renesansowy poeta był mistrzem liryki refleksyjno-filozoficznej. Następnym współczesnym twórcą może być Bolesław Leśmian, łączący w swoich utworach elementy baśniowo-fantastyczne z filozoficzną refleksją nad sensem ludzkiej egzystencji.

Moim zdaniem niektóre pieśni Jana Kochanowskiego mówiące o Fortunie, mogą być niejako pocieszeniem. Poeta mówi w nich, że nic nie trwa wiecznie i że zły los bardzo niespodziewanie może nas odmienić. Ważna jest tez postać Boga – jeżeli bezgranicznie Mu zaufamy i całkowicie się powierzymy, możemy być pewni, że nie spotka nas nic złego. Tak jak poeta powinniśmy wierzyć, że Bóg jest największym Architektem, Stwórcą i Opiekunem człowieka, który chce dla niego jak najlepiej.

Wydaje mi się, że siła do zmagań z losem niektórych ludzi pochodzi właśnie z pieśni Kochanowskiego, który mówi, że aby ją mieć należy przede wszystkim zadbać o czyste sumienie, prawość i odpowiedzialność. Kolejną chyba najważniejszą cechą, przez twórczość Kochanowskiego na nas oddziaływującą jest przypomnienie wartości ponadczasowych, nieprzemijających. Są to przede wszystkim uczucia takie jak: miłość, tęsknota i żal, które możemy zauważyć w trenach, zainspirowanych śmiercią ukochanej córki Urszuli. To właśnie z tego rodzaju dzieł dowiadujemy się o uczuciach towarzyszących stracie bliskiej osoby. Możemy zauważyć, że jednakowe cierpienie było w czasach odległych i pojawia się obecnie – nie zmieniło się. Identycznie rozpaczamy, szukamy sposobu, w jaki możemy wypowiedzieć nasz ból. Następnym nieprzemijalnym uczuciem jest miłość, obecnie także bardzo dobrze nam znana. Wilki poeta również ją ukazywał, choć często we fraszkach, w sposób dowcipny. W jego ujęciu miłość przypominała grę, flirt, a współczesne niektórzy się do nich uciekają i posługują się nimi. Motyw miłości, poświęcanej kochanej kobiecie pojawia się także w Pieśni Świętojańskiej o Sobótce’, gdzie poeta chwali zalety i wady ukochanej.

Moim zdaniem twórczość Kochanowskiego oddziaływuje na nas ogromnie, chociażby przez utwory, które ukazują ponadczasowość niektórych uczuć, stanów emocjonalnych i zachowań. Mimo, że upłynęło tyle lat, w wielu sprawach ludzie są bardzo podobni