Dlaczego działania konspiracyjne Polaków podczas II wojny światowej zasługuje na miano Polskiego Państwa Podziemnego?

Czy faktycznie nasze działania podczas II wojny światowej zasłużyły na miano Polskiego Państwa Podziemnego? Postaram się to udowodnić.

Jak podaje „Słownik współczesnego języka polskiego”, „państwo to ogół współdziałających ze sobą instytucji, służących zapewnieniu bezpiecznego i harmonijnego współżycia ludzi zamieszkujących na wyznaczonym granicami terytorium; podmiot prawa między narodowego mający: stałą ludność, określone terytorium, rząd i zdolność do wychodzenia w stosunki z innymi państwami”.

Nasz kraj w okresie II wojny światowej, również posiadał swój rząd. Początkowo była to władza Ignacego Mościckiego, który wraz z całym rządem w nocy z 17 na 18 września 1939 roku, próbował przekroczyć granicę Rumuni, by potem przedostać się dalej, do Francji. Niestety zostali oni zatrzymani przez władze rumuńskie, współpracujące z Niemcami. Cały rząd podał się do dymisji. Prezydentem zostaje Władysław Raczkiewicz, a premierem generał Władysław Sikorski, który jeszcze tego samego roku obejmuje stanowisko Wodza Naczelnego.

W tym samym mniej więcej czasie powstaje w Warszawie Służba zwycięstwu Polski – polityczno-wojskowa organizacja, której celem było wyzwolenie Polski. Meldunek mówiący o powstaniu SZP dociera do Paryża, lecz zostaje źle przyjęty. Sikorski rozwiązuje SZP i na jej miejsce powołuje Związek Walki Zbrojnej (w skrócie ZWZ).

Po zdobyciu przez Niemców Francji rząd polski emigruje do Londynu (stąd pochodzi nazwa rząd londyński).

Po rozpoczęciu wojny niemiecko-radzieckiej, Sikorski ma nadzieję, że dogada się ze Stalinem na temat polskich sil zbrojnych w ZSRR, by mogły one brać udział w walce z Niemcami. Generałem zostaje Władysław Anders, który po pogorszeniu się naszej sytuacji, zmuszony był wyprowadzić polską armię do Iranu.

W kraju zaś ZWZ wchłaniał istniejące już organizacje zbrojne i 14 lutego 1942 roku przekształciła się w Armię Krajową, czyli AK, która rozkazem naczelnego wodza miała scalić polskie siły zbrojne. Warto tu wspomnieć, że AK przez cały czas swojej działalności, utrzymywało łączność z rzędem londyńskim i wykonywało polecenia swoich zwierzchników. Według mnie jest to bardzo ważny argument przemawiający za słusznością mojej tezy. Rząd organizował tajne spotkania, na których omawiano sprawy państwowe, a przede wszystkim sposoby walki i obrony narodu polskiego. Działały sądy wymierzające sprawiedliwość.

Sądzono kolaborujących z okupantami i wymierzano sankcje (od bojkotu, chłosty, nałożenia kontrybucji aż po wyroki śmierci). Sądzono także i wydawano wyroki za przestępstwa pospolite( jak na przykład kradzieże). Cały czas trwał nabór do wojska i szkolenie nowych rekrutów. Działała również podziemna Organizacja Harcerzy Związku Harcerstwa Polskiego o kryptonimie "Szare Szeregi", której starsi członkowie, po przeszkoleniu wojskowym, zasilali oddziały dywersyjne Kedywu, sławne z brawurowo przeprowadzanych akcji bojowych. Równolegle działała w konspiracji Organizacja Harcerek ZHP o kryptonimie "Bądź Gotów" i inne, kierujące starsze dziewczęta do Wojskowej Służby Kobiet AK; ponadto działało Harcerstwo Polskie - kryptonim "Hufce Polskie", osobna organizacja harcerska związana z nurtem narodowym. Zajmowali się oni głównie mały sabotażem to znaczy: rozwieszali plakaty głoszące treści ośmieszające Niemców, wybijali szyby w kawiarniach niemieckich czy tez rozpylali gaz w hitlerowskich teatrach i kinach.

Moim zdaniem bardzo ważny jest fakt, że Polakom pomimo wojny udało się podtrzymać przemysł zbrojeniowy, który produkował materiały wybuchowe, pistolety maszynowe, granaty, miny, butelki samozapalające oraz tysiące sztuk amunicji, zasilając w ten sposób szeregi naszego wojska. Polakom udało się również stworzyć tak zwany handel podziemny, dzięki czemu unikali oni kolejek za kartkami na żywność.
Według mnie najważniejszym zadaniem rządu, jest zapewnienie wykształcenia młodym ludziom. Dlatego tez warto nawiązać do faktu, iż po ty ja Niemcy zamknęli wszystkie szkoły, zostawiając jedynie podstawowe (siedem klas) oraz zawodowe, w Polsce została założona Tajna Organizacja Nauczycielska, której to zadaniem było zapewnienie kadry pedagogicznej tajnym kompletom oraz rozprowadzanie podręczników potrzebnych do nauki. Istniały również podziemne szkoły wyższe, które kształciły intelektualistów, przyszłej Polski, w dziedzinach takich jak historia, polonistyka prawo czy medycyna. Na tajnych uczelniach w całym kraju wydano kilka tysięcy dyplomów, co według mnie jest niewątpliwym powodem do dumy.

W tajnych drukarniach wydawano prasę informacyjno-polityczną, co budziło wielki podziw wśród innych krajów świata. Drukowano zakazane przez Niemców książki jak literaturę piękną np. Adama Mickiewicza, podręczniki czy publicystykę.
Hitlerowcy zamknęli również wszystkie teatry i kina, zakazali słuchać polskiej muzyki , dlatego w prywatnych mieszkaniach organizowano przedstawienia Fredry czy tez innych polskich dramatopisarzy. Tego rodzaju działania miały nie tylko zabawiać Polaków, ale przede wszystkim zachęcić ich do działań przeciwko okupantom.

Istniała również skrzętnie ukrywana radiostacja, a ludzie słuchali BBC i Głosu Ameryki. Przez cały okres okupacji niemieckiej Polacy ściśle współpracowali z rządami krajów sprzymierzonych. Nasze oddziały walczył między innymi w szeregach angielskiego lotnictwa (słynny polski dywizjon 303), czy Armii Czerwonej ( armia gen. Andersa). Polska Brygada Strzelców Karpackich bohatersko broniła Tobruku, a potem zdobyliśmy Monte Casino. Nasi zachodni sprzymierzeńcy nie jednokrotnie udzielali nam wsparcia żywnościowego. Dostarczali paczki z lekami i środkami higieny, również pomagali w przerzutach wojska polskiego.

Rząd londyński jako konspiracyjna władza cywilna organizowała i wspomagała dziedziny życia publicznego zakazane przez okupanta: szkolnictwo, kulturę i naukę, opiekę społeczną, sądownictwo, istniało również wojsko polskie, władze współpracowały z innymi państwami, starano się dbać o bezpieczeństwo ludzi, którzy nie wątpliwie pokazali, że cenią sobie honor oraz niezależność i wolą zginać na polu walki niż w komorach gazowych. To właśnie ludzie są państwem, a jeśli są zjednoczeni to znak że państwo istnieje, dlatego też zgadzam się z faktem, że działalność konspiracyjna Polaków podczas II wojny światowej, zasłużyła na miano Polskiego Państwa Podziemnego.