Wpływ globalizacji na przeobrażenia polityczno-gospodarcze państw wschodnioazjatyckich u progu XXI wieku.

Swoją prezentację na temat  wpływu globalizacji na przeobrażenia polityczno-gospodarcze państw Azji Wschodniej rozpocznę od zdefiniowania samego pojęcia globalizacji. Globalizacja czyli proces polegający na „tworzeniu gospodarki na całym obszarze Ziemi, dla którego granice państw czy bloków gospodarczych nie mają już podstawowego znaczenia. Jego warunkiem jest usuwanie barier dla wymiany i produkcji dóbr i usług, przepływów kapitału i ludzi. Bariery te znosi się m.in. pomiędzy krajami OECD i krajami Unii Europejskiej. Znosi je także większość pozostałych krajów świata, określanych często mianem „rynków wschodzących” (emerging markets). Głównymi korzyściami z globalizacji jest obniżka kosztów produkcji – a zatem i cen wytwarzanych towarów i usług, oraz lepsze wykorzystanie dostępnych na świecie zasobów pracy i kapitału”1. Należy tutaj wspomnieć również o regionalizmie, który w najprostszym ujęciu określa współpracę kilku państw, które łączy przede wszystkim bliskość geograficzna, przy czym sąsiedztwo nie jest tu wystarczającym kryterium. Regionalizm można interpretować jako wieloaspektowy proces, obejmujący rozmaite powiązane, wielowymiarowe uwarunkowania ekonomiczne, społeczne, polityczne i kulturowe.
Możemy stwierdzić, ze gwałtowne przyspieszenie procesu globalizacji na przełomie XX i XXI w. było możliwe dzięki skokowemu postępowi w rozwoju technik komputerowych i telekomunikacyjnych oraz obniżeniu cen transportu lotniczego2. Dzięki multimediom, światowej sieci internetowej dostęp towarów i usług stał się prostszy, a co za tym idzie łatwiejsze stało się znajdowanie miejsc gdzie wytwarzanie dóbr, wydobycie surowców, koszty pracy itp. będą najbardziej atrakcyjne dla potencjalnego inwestora. Należy tutaj podkreślić, ze sam proces globalizacji opierał się na włączeniu się krajów dotychczas słabo rozwiniętych gospodarczo lub prowadzących dotąd politykę izolacjonizmu do gospodarki światowej. Do krajów tych zaliczyć można na przykład Indie i Chiny. Spowodowało to z jednej strony przystąpienie do rynków światowych ponad dwóch miliardów potencjalnych konsumentów – co stanowi największą rewolucje popytową w historii – zaś z drugiej strony otworzyło możliwość przeniesienia dużej części światowej produkcji do krajów Azjatyckich. „Kiedy znikają bariery dla sprzedaży i produkcji, firmy lokują produkcję tam, gdzie opłaca się to najbardziej, gdzie są najniższe koszty wytwarzania. W wyniku globalizacji produkcja dóbr pracochłonnych przeniosła się do Azji Wschodniej, a ich ceny wyraźnie się obniżyły”.3
Kraje Azji Wschodniej – Chiny, Korea Południowa i Japonia obecnie nie znajdują się już – jak zwykliśmy myśleć na „progu cywilizacji”. Mimo kilku tysiącletniej tradycji izolacjonizmu, państwa te stają się teraz swoistym centrum gospodarczym świata. Klęska II wojny światowej zmusiła Japonię do gwałtownych przemian kulturowo – gospodarczych, podobnie jak konflikt koreański wpłynął na otwarcie Korei Południowej na Zachód.....