Kordian jest tytułowym bohaterem dramatu romantycznego Juliusza Słowackiego. Poznajemy go, jako piętnastoletniego chłopca i śledzimy jego dorastanie i wewnętrzną przemianę. Zmianę jego osobowości można podzielić na trzy etapy.
W wieku piętnastu lat jest bardzo wrażliwy, delikatny, ma melancholijne usposobienie. Nic nie sprawia mu przyjemności, wszystko go nuży, jest pozbawione sensu. Bohater ma dość świata, ale nie potrafi go zmienić. Kordian jest ciągle zamyślony i smutny, przeżywa rozterki miłosne. Cierpi z powodu nieodwzajemnionej miłości do Laury, która doprowadza go do próby samobójczej. Po nieudanym samobójstwie wyrusza w podróż po Europie i tu dokonuje się jego przemiana. Zaczyna rozumieć, że dotąd żył w pozorach, marzeniach, zupełnie nierealnym świecie. Co krok przeżywa kolejne rozczarowania, a jego chłopięce ideały, w które wierzył, ulatują w nie pamięć. Każde miejsce, które odwiedza uczy go czegoś nowego. W Londynie nauczył się, że wszechwładny jest pieniądz, we Włoszech, że idealna i bezinteresowna miłość nie istnieje a w Watykanie, że los Polaków jest obojętny Ojcu Świętemu. Wszystkie te doświadczenia spowodowały przełom w życiu głównego bohatera i tu dokonuje się ostateczna przemiana jego osobowości. Wydarzyło się to na górze Mont Blanc gdzie Kordian odnajduje cel życia i postanawia podjąć konkretne działania. Kordian staję się patriotą, buntownikiem, wojownikiem o wolność swojego narodu i jest wstanie poświęcić życie w imię miłości i dobra ojczyzny. Dorósł i podejmuje ważne, niosące za sobą poważne konsekwencję decyzje i jest w stanie je ponieść. Zamierza zabić cara, aby uwolnić Polskę spod władzy tyrana. Jednak nie dokonuje tego czynu, ponieważ przeszkodzą mu w tym jego własne słabości – Strach i Imaginacja. Został schwytany przez carskich żołnierzy i osadzony w domu wariatów a następnie skazany na śmierć przez rozstrzelanie. Kiedy Kordian zostaje skazany na śmierć, poznajemy go, jako człowieka honoru- nie błaga o litość oraz nie próbuje wyprzeć się odpowiedzialności.
Uważam, że Kordian jest postacią pozytywną, ponieważ próbuje dokonać czegoś wielkiego i w razie niepowodzenia ponieść za to pełną odpowiedzialność. Niestety nie mierzy czynów na możliwości i przez to ponosi klęskę.