Cierpienie w mitologii i Bibli

Cierpienie, wpisane w życie człowieka już od zawsze, jest problemem dość szerokim i trudnym.
Po raz pierwszy spotykamy się z cierpieniem w mitologii. Prometeusz chciał dla ludzi jak najlepiej dlatego nauczył ich liczyć, pisać, oswoił zwierzęta, dał chorym lekarstwa, a przede wszystkim wykradł dla nich ogień. Bóg Olimpu Zeus rozgniewał się okrutnie na Prometeusza i kazał go przykuć do skały Kaukazu gdzie zgłodniały orzeł codziennie wyjadał mu wątrobę, która wciąż odrastała. Prometeusz bardzo cierpiał.
Innym przykładem cierpienia jest historia króla Tantalosa, który zaprosił na wieczerzę bogów i poczęstował ich potrawą sporządzoną z ciała jego syna Pelopsa. Bogowie nie skosztowali tej potrawy gdyż poznali z czego była przygotowana. Zeus przywrócił życie chłopcu a Tantalosa kazał strącić do Tartaru, gdzie przez całe wieki cierpiał straszny głód i pragnienie, nie mogąc dosięgnąć pożywienia ani napoju. Ponadto nad jego głową została zawieszona chwiejąca się skała, która sprawiała wrażenie spadającej. Tantalos wiele wycierpiał, a od tego właśnie mitu powstało określenie „męki Tantala”.

Motyw cierpienia pojawia się również w „Antygonie”, antycznej tragedii Sofoklesa. Tytułowa bohaterka, Antygona bardzo cierpiała po stracie ukochanych braci: Polinejkesa i Etoeklesa. Nie mogąc pogodzić się z wyrokiem Kreona popełniła samobójstwo. Przez własny upór i zawziętość cierpiał również Kreon ponieważ stracił syna Hejmona oraz przyszłą synową – Antygonę. Eurydyka – żona Kreona, nie mogąc znieść bólu po stracie syna także umiera. Ból i cierpienie nie ominęły również Ismeny, która bardzo rozpaczała mówiąc:
„Cóż mi za życie, gdy ty mnie opuścisz?”

Biblijne cierpienie jest wielką tajemnicą, gdyż prawie zawsze biblijne postacie „muszą” je przetrwać – zachować cierpliwość i wiarę. W Biblii dostrzegamy trzy typy cierpienia. Pierwsze z nich to cierpienie jako kara. Już Adam i Ewa pierwsi go „skosztowali” - później działo się tak ze wszystkimi, którzy przeciwstawili się Bogu. Bolesna kara spotkała między innymi mieszkańców Sodomy i Gomory oraz cały naród w czasach po śmierci Salomona. To cierpienie wiąże się zawsze ze złamaniem określonych przez Boga przykazań.

Drugim przykładem jest cierpienie jako próba. Abraham i Hiob zostali poddani ciężkim i bolesnym próbom, które obaj wytrzymali. Hiob był wiernym i sprawiedliwym czcicielem Boga, jednak Bóg pozwolił szatanowi wystawić jego wiarę na próbę – został on pozbawiony majątku, zmarły mu dzieci, dotknął go trąd, lecz on cały czas był wierny Bogu. Księga Hioba pokazuje nam, że cierpienie nie zawsze jest karą za grzechy, Bóg ma swoje plany wobec każdego z nas i człowiek powinien je przyjąć z pokorą. Niestety nie każdy potrafi znieść to cierpienie i czasami traci wiarę, Hiob jednak wytrzymał.

Jest jeszcze cierpienie Mesjasza. Jezus przez całe swoje życie na ziemi cierpiał, gdyż był odrzucony przez ludzi. Jezus nie poddał się, wziął na swoje ludzkie winy, by za nie odpokutować. Umarł na krzyżu by zbawić świat.

Cierpienie towarzyszy wszystkim, na pewno każdy z nas mógłby podać własne przykłady cierpienia. Cierpienie było, jest i będzie nam towarzyszyło aż do skończenia świata.