Wiek wynalazków.

W XIX w. nastąpił okres intensywnego rozwoju nauk przyrodniczych. Nowe teorie i odkrycia zaczęły budzić zainteresowanie już nie tylko wąskiego grona uczonych i badaczy, lecz także coraz większej wykształconej części społeczeństwa. Największy oddźwięk społeczny w tym stuleciu zyskała teoria ewolucji, ogłoszona w 1859 r. przez angielskiego uczonego Karola Darwina. Podstawą jego koncepcji było twierdzenie, że zwierzęta i rośliny ulegają ewolucji, czyli stopniowym zmianom, których najważniejszą przyczyną jest dobór naturalny, wynikający z walki o byt. Dlatego-zgodnie z tym stanowiskiem-największą szansę na przeżycie mają gatunki najwartościowsze i najsilniejsze. W 1871r. Darwin ogłosił, że współczesny człowiek ukształtował się w wyniku wielu milionów lat ewolucji i pochodzi od tych samych przodków co małpy człekokształtne. Darwinizm, czyli poglądy głoszone przez angielskiego uczonego i jego zwolenników, wywołał burzliwą debatę na temat rodowodu człowieka. Teorię tę szczególnie krytykowali chrześcijanie i judaiści, ponieważ darwinowskie wyjaśnienie pochodzenia gatunku ludzkiego było sprzeczne z przekazem zawartym w Starym Testamencie. Koncepcja ewolucji zdobywała jednak również wielu zwolenników. Zmiennością i dziedzicznością organizmów zajmował się także czeski uczony Gregor Mendel, lecz jego badania nie wzbudziły tak dużych kontrowersji, jak tezy Darwina. Dzięki długotrwałym obserwacjom i analizom stworzył on podstawy genetyki i ustalił istnienie wielu prawidłowości w procesie dziedziczenia. Przełomowych odkryć dokonano również w dziedzinie fizyki i chemi. W 1869 r. francuski uczony Antoine Henri Becquerel, a badania w tej dziedzinie prowadziło francusko-polskie małżeństwo-Pierre Curie i Maria Skłodowska Curie. W 1898 r. odkryli oni dwa promieniotwórcze pierwiastki-polon i rad. Ponadto Polacy Karol Olszewski i Zygmunt Wróblewski dokonali skroplenia powietrza, a także tlenu, azotu i tlenku węgla. Niemiecki uczony Max Planck opracował zaś teologię kwantów. W XIX w. dokonały się rewolucyjne zmiany związane z przestrzeganiem higieny. Nastąpił wówczas przełom w życiu społeczeństwa, które dotąd nie przywiązywało większej wagi do kwestii czystości. W drugiej połowie XIX w. zaczęto budować w europejskich i amerykańskich miastach wodociągi oraz kanalizacje. a najmożniejsi wyposażali swoje mieszkania w łazienki. Coraz częściej zdawano sobie sprawę, że higiena jest podstawą zdrowia i dlatego popularyzowano mycie, czyszczenie oraz sprzątanie. W tym czasie zaczęto traktować wodę jako środek zdrowotny. Zwolennikiem tej metody był Vincent Priessnitz, przekonujący o leczniczym działaniu natrysków wodnych. Ogromny wpływ na spadek śmiertelności i poprawę zdrowia miał postęp w medycynie. Wynaleziono wówczas szczepionki przeciwko chorobom zakaźnym, które dotąd dziesiątkowały ludność. Największe zasługi w tej dziedzinie miał francuski chemik i biolog Ludwik Pasteur oraz niemiecki lekarz Robert Koch. Pierwszy z nich wynalazł szczepionkę przeciwko wściekliźnie, a drugi odkrył istnienie bakterii wywołujących gruźlicę i cholerę. Duże znaczenie zyskało wówczas również zastosowanie antyseptyki, czyli sposobu odkażania ran. Twórcami tej metody byli m.in. węgierski lekarz Ignaz Semmelweis oraz Brytyjczyk Joseph Lister. Opracowane przez nich rozwiązania przyjmowały się jednak bardzo wolno i miały początkowo wielu przeciwników. Przełomowym wydarzeniem dla medycyny było odkrycie w 1895 r. przez niemieckiego fizyka Wilhelma Roentgena promieni X. Dzięki nim możliwe stało się prześwietlanie ciała człowieka, co ułatwiło przeprowadzenie dokładniejszych badań lekarskich. Zaczął się wówczas rozwijać nowy dział medycyny-radiologia. W tym czasie upowszechniono także wiele przyrządów i rozwiązań medycznych, które funkcjonują do dziś. Należą do nich m.in. : elektrokardiograf, stetoskop, opatrunek gipsowy, tablica do badania ostrości wzroku-tzw. tablica Snellena.