Poruszanie się w powietrzu.

Powietrze ma tysiąc razy mniejszą gęstość od wody, ale wystarcza to, by utrzymać poruszające się w nim zwierzęta. Najmniejsze organizmy, jak bakterie i zarodniki roślin, są tak lekkie, że unoszone podmuchem wiatru, pokonują duże odległości, zanim pod wpływem grawitacji opadną na ziemię. Większe organizmy spadają znacznie szybciej i aby temu przeciwdziałać, musiały się odpowiednio przystosować. Niektóre potrafią szybować na niewielkich dystansach dzięki płetwom lub fałdom skóry. Znacznie dłużej mogą latać zwierzęta ze skrzydłami. Umiejętność latania często pozwala im polować, uciekać przed drapieżnikami lub przenosić się w inne miejsca. Ze wszystkich zdolnych do poruszania się w powietrzu siłą własnych mięśni zwierząt najszybciej i najdalej latają ptaki. Ich skrzydła sa poruszane mocnymi mięśniami piersiowymi, przyczepionymi do wyrostka mostka zwanego grzebieniem. Małe ptaki, takie jak zięby, podczas lotu niemal bez przerwy machają skrzydłami. Większe, jak orły czy myszołowy, zwykle dla zaoszczędzenia energii szybują. Niektóre ptaki potrafią unosić się w powietrzu tygodniami, a nawet miesiącami. W czasach prehistorycznych na niebie dominowały ogromne gady latające, dziś jednak latać przy użyciu siły własnych mięśni potrafią tylko owady, ptaki i nietoperze. Skrzydła tych zwierząt mają najróżniejsze kształty. U ptaków są to kończymy przednie okryte piórami,a u nietoperzy zmodyfikowane, wydłużone dłonie z rozciągniętą elastyczną błoną skórną. Owady mają jedną lub dwie pary skrzydeł, utworzonych ze sztywnego materiału, który pokrywa ciało owada. Poruszające je mięśnie znajdują się w środkowej części ciała. Drogą powietrzną potrafią także wędrować bakterie, zarodniki i ziarenka pyłku. Roznoszą je nawet najdelikatniejsze prądy powietrzne. Zarodniki są znacznie lżejsze od nasion i mogą pokonywać znacznie większe odległości. Nasiona roznoszone przez wiatr są często wyposażone w specjalne "żagle" lub "spadochrony", ułatwiające im utrzymywanie się w powietrzu. Innym nasionom, na przykład ostropestu plamistego, pomaga w tym porastający je delikatny puszek. Małe zwierzęta latające są bardziej zwinne niż duże, ponieważ dysponują większą siłą mieśni w stosunku do masy ciała. Muchy domowe potrafią lądować do góry nogami, podczas gdy łabędzie potrzebują długiego rozbiegu, by wzbić się w powietrze, a lądują, uderzając w wodę.