Podany fragment przedstawia jedną ze scen "Dziadów" A.Mickiewicza. Dotyczy ona opowiadania, które snuje Adolf oraz późniejszej dyskusji prowadzonej przez Młodą Damę, Hrabiego, Literatów oraz Wysockiego. Rozmowa dotyczy państwa Polskiego i jego obecnej sytuacji.
Lawa, która została wspomniana przez Wysockiego symbolizuje naród Rzeczypospolitej. Słowa: "Z wierzchu zimna i twarda, sucha i plugawa" dotyczą polskiej arystokracji, która ma najwyższe przywileje. Rozmówcy zarzucają urzędnikom, że jako społeczeństwo nie mają w nich żadnego oparcia ani pomocy. Twierdzą, że źle kierują oni państwem i nie rozwiązują ważnych problemów. Natomiast wers: "lecz wewnętrznego ognia sto lat nie wyziębi"-oznacza patriotyzm społeczeństwa polskiego, które nie pozwoli zgasić w sobie siły i chęci do walki o naród. Ostatni wers mówi o tym, że społeczeństwo nie powinno przejmować się zakazami ze stron urzędów ani też dążyć do władzy. Stwierdzenie: " Zstąpmy do głębi" ukazuje odważną postawę społeczeństwa, które powinno działać mimo ogromnych wpływów jest bezsilna wobec całego społeczeństwa.
Młodzi ludzie mają negatywny stosunek do arystokracji. Uważają, że władza nie powinna spoczywać w rekach takich ludzi, obojętnych i pełnych pychy. Twierdzą, że o wiele lepiej pokierowaliby narodem oraz rozwiązali problemy społeczne i polityczne. W scenie można zauważyć ich negatywne emocje: "A łotny -o, to kija". Z fragmentów można więc wywnioskować, że pałali ogromną niechęcia jak i nienawiścią do ludzi pracujących w urzędach i tych, którzy kierowali losami państwa. Młodzi ludzie wierzą, że zmieniliby sytuację kraju na lepszą, jeśli tylko mieliby taką szanse.
Literaci uważają, że historie, które są opowiadane przez świadków należy rozpowszechniać. Wątpią jednak w to, że beż interwencji arystokracji można cokolwiek zdziałać. To ona głównie decyduje o piękności i sławie sztuki. Stwierdzenie "szkoda tylko, że nie jest polski narodowy" świadczy o tym, że na kulturę i sztukę wpływ mają osoby o wyższym stanowisku. Ostatnie zdanie, które wypowiedział jeden z literatów "Ach,ginie Polska Dworu nie mamy w Warszawie" pokazuje nastawienie bohatera do arystokracji oraz brak wiary w ich działania i możliwości.