Małże

Do gromady małży należą m.in. omułki, perłopławy i ostrygi. Ich muszle złożone są z dwu klapek, połączonych więzadłami.

Większość małży zamieszkuje morza, zarówno tereny przybrzeżne, jak i głębie oceanów, a mniej więcej 15% spośród ok. 25 000 gatunków żyje w wodach słodkich. Małże, wraz ze ślimakami i głowonogami, należą do mięczaków.

Żyją przyczepione do jednego miejsca lub zakopują się w mule czy piasku i filtrują pożywienie z otoczenia. Niektóre gatunki zbiera się z powodu ich walorów smakowych, inne ze względu na to, że wytwarzają perły.

Miękkie, płaskie ciało małży znajdują się w dwuczęściowej muszli, zapewniającej ochronę delikatnych tkanek. Wewnętrzna powierzchnia obu części muszli jest wyścielona cienkim płaszczem. Komórki płaszcza wydzielają twarde substancje, z których budowana jest muszla. W jamie płaszczowej znajdują się narządy odpowiedzialne za odżywianie, oddychanie i krążenie. Zwierzę ma też umięśnioną nogę, która wysuwa się wraz z otwarciem muszli. Umożliwia ona poruszanie się i wykopywanie jamek w dnie. Małże nie posiadają głowy i mają tylko kilka narządów zmysłów, umieszczonych zwykle na brzegu płaszcza. Klapki tworzące muszle małże zbudowane są ze związków wapnia, otoczonych 'klejem' organicznym. Połączone są elastycznym wiązadłem i ząbkami. W celu zamknięcia muszli małż kurczy parę od siebie wielkością i kształtem. Jedne są grube i prążkowane, co ma odstraszać drapieżniki, inne mają kolce do chwytania luźnego piasku, jeszcze inne wyróżniają się jaskrawą kolorystyką, uzyskiwana za sprawą przyjmowanego pokarmu.

Większość małży żyje na dnie morza, ryjąc w nim korytarze lub przytwierdzają się do skał. Gatunki, które drążą korytarze, wykorzystują skurcze umięśnionej nogi w celu zagrzebania się w dnie, co zapewnia lepszą ochronę przed drapieżnikami. Aby się odżywiać i oddychać, wysuwają do góry dwie rurki (syfony) - jedna z nich służy do wciągania wody i pokarmu, a druga do wypompowywania wody. Niektóre gatunki mogą mieć rurki o długości nawet 1 m.