Złoty Wiek w Polsce

Wiek XVI nazywany jest złotym wiekiem w historii Polski. W połowie wieku państwo polsko-litewskie obejmowało niemal 1 mln km² powierzchni i ok. 11 milionów mieszkańców. Było największym oprócz Rosji Gwałtownie rozwijał się przemysł gospodarczy, transport towarów przez Wisłę, dostawa drewna oraz folwarki pańszczyźniane. Rozwijało się rzemiosło, handel, wzrastała liczba i wielkość miast. Sprzyjało to także rozwojowi kultury. Trwało to za panowania Zygmunta Starego.

Ważniejsze wydarzenia Złotego Wieku:
- Wojna z Krzyżakami (1519 - 1521 r.) - po dwóch latach walki została zwieńczona czteroletnim zawieszeniem broni.

- Podpisanie traktatu krakowskiego, tzw. Hołd Pruski (1925 r.) - po upływie czterech lat zawieszenia broni obie strony podpisały wyżej wymieniony traktat, który doprowadził do przekształcenia Państwa Krzyżackiego w Prusach w księstwo pruskie stanowiące lenno Polski. Władca Prus Książęcych, Albrecht Hohenzollern złożył oficjalny hołd lenny swojemu suwerenowi Zygmuntowi Staremu w Krakowie, stało się to 10 kwietnia.

- Unia Lubelska (1969 r.) - podpisana w Lublinie unia polsko-litewska miała na celu jeszcze większe zaciśnięcie stosunków międzynarodowych obydwu krajów i ich wzmocnienie polityczne oraz militarne. Oba kraje, połączone teraz unią realną miały wspólnego władcę, jeden sejm, wspólną walutę i prowadziły wspólną politykę zagraniczną.

W odróżnieniu od pozostałych państw ówczesnej Europy, gdzie dominował absolutyzm, w Polsce rozwijała się demokracja szlachecka, która - jak się potem okazało - była 'początkiem końca' polskiej potęgi. Następował gwałtowny wzrost zamożności szlachty i mieszczaństwa, nie zmieniła się tylko sytuacja chłopstwa. Zakładano nowe szkoły i uniwersytety, rozwijała się poezja, malarstwo i sztuka.