Napoleon Bonaparte i jego stosunek do innych państw.

Napoleon Bonaparte - (ur. 15 sierpnia 1769, zm. 5 maja 1821, o 17:49, w Longwood na Wyspie Świętej Heleny) – pierwszy konsul Republiki Francuskiej, cesarz Francuzów w latach 1804-1814 oraz 1815, prezydent (1802-1805) i król Włoch w latach 1805-1814.

Postać Napoleona wywoływała i wywołuje kontrowersje. Jest uważany z jednej strony za jednego z najwybitniejszych mężów stanu, przywódców, strategów wojny, reformatorów ustroju państwowego i prawa czyli Kodeks Napoleona. Z drugiej zaś strony – za egotystę, tyrana i agresora.

Polacy wiązali ogromne nadzieje z osobą Napoleona. Liczyli na jego pomoc w odzyskaniu niepodległości podczas zaboru.
Stosunek Napoleona do Francji i innych państw.

Stosunek do innych państw
- zrzucał z tronów legendarnych władców państw i obsadzał na nich członków swojej rodziny i przyjaciół, co świadczyło o tym, że był nepotyczny.
- państwo Neapolu oddał we władanie swojego brata Józefa Bonaparte, a później obsadził go na tronie Hiszpańskim.
- jedną z sióstr uczynił księżną Toskanii,
- brata Hieronima Bonaparte uczynił królem Westwali,
- Ludwik zaś został władcą Holandii,
- gdy brat Napoleona Józef został obsadzony na tronie Hiszpanii, siostra Karola panowała w królestwie Neapolu,
- powołał nowe organizmy państwowe, m.in. republike Batawską w Holandii i republikę Helwedzką w Szwajcarii,
- z państw Niemieckich uczynił pod swoim zarządem protektoratem związek reński,
- na podporządkowanych terenach wprowadzał konstytucję Francuską i system prawny wzorowany na kodeksie cywilnym,
- wymagał od przejętych państw wsparcia wojskowego, przy organizacji kolejnych wypraw wojennych ( z 600 tysięcznej armii Napoleona, tylko nieco ponad 300 tysięcy stanowili Francuzi),
- w przypadku buntów państw przeciwko Hegemoni Francuskiej krwawo tłumił powstania, zabijając buntowników dawał do zrozumienia, co będzie czekało buntowników (stłumił powstania chłopów i powstanie w Hiszpanii przeciwko rządom brata Napoleona, Józefa. (otwarcie drogi na Madryt przez polski szwadron Jana Koleziuckiego)
- zmuszenie państw Europejskich do przestrzegania blokady kontynentalnej.

Stosunek Napoleona do Francji
- przywrócenie tytułów szlacheckich (książąt, hrabiów i baronów) ludzią którzy byli oddani Napoleonowi,
- zezwalał na powrót z emigracji członków starych rodów arystokratach,
- dał możliwość szybkiego awansu w armii Francuskiej za zasługi,
- podporządkował księży państwa, ale otworzył kościoły