Historia Edypa zaczyna się, gdy jego rodzice - Jokasta i Ajschylos słysząc klątwę, mówiącą, że ich syn zdobędzie tron swojego rodzimego miasta przemocą - skracając o głowę całą męską część populacji miasta. W trosce o życie i dobro mieszkańców królewska para postanowiła spuścić niemowlę w dół nurtem rzeki. Dzięki opatrzności boskiej (nad życiem Edypa czuwali Ares i Hera) dziecko zostało uratowane - wyłowione zostało przez rybaków i zaniesione przez nich na dwór króla Atreusa - króla Koryntu. Nękany samotnością król zaadoptował młodego dziedzica tronu. Bohater dorastał i chował się pod okiem władcy Koryntu. Rówieśnicy przezywali go podrzutkiem, ale Edyp nie miał pojęcia, dlaczego więc postanowił udać się do wyroczni delfickiej. Ta przekazała mu przerażającą wizję przyszłości - mordu jakiego dokona na swoim królestwie. Sądząc, iż to Korynt jest jego ojczyzną, młody heros przestraszył się zrobienia krzywdy najbliższym, w tym Atreusowi. Udał się więc na szlaki wędrowne, by móc kontemplować w samotności swój ciężki los. W czasie wędrówki z pomocą przyszła mu Hera - bogini ogniska domowego pragnąca zemsty na jego rodzicach za rozerwanie więzów rodzinnych. Zesłała ona na drogę Edypowi Sfinksa - przeraźliwego, acz mądrego potwora, który za cenę rozwiązania zagadki wskaże Edypowi życiową drogę.
Edypowi to się udało. Bohater został skierowany w stronę Teb - jego pradziwej ojczyzny. Jedank bramy do miasta, nękanego w owym czasie najazdami nieprzyjaciół strzeżone przez Minotaura (drugi raz pojawiający się w mitologii - ważne!). Minotaur wyposażony był w zatruty topór - Amoekus, którego trucizna odbierała rozum i wzbudzała skrajną agresję. Bohater, świetnie wyszkolony przez Atreusa szermierz pokonał monstrum, jednak ten upadając skaleczył swoją bronią Edypa w stopę (stąd imię Edyp - o okaleczonych kostkach). Edyp momentalnie stracił panowanie nad sobą, wpadł w szał i tego samego dnia pozbawił życia wszystkich mężczyzn w Tebach(w tym i swego ojca). Następnego dnia ocknąwszy się, sterroryzowane strachem kobiety, nieświadome iż szałem kierowała trucizna minotaura z konieczności ogłosiły Edypa królem Teb. Nie mogący pojąć dlaczego w mieście nie ma mężczyzn bohater zaczął zgłębiać tajemnicę miasta. Jednak przerażone kobiety w strachu nie chciały rozmawiać z królem. Żona Ajschylosa - zdając sobie sprawę z napiętej sytuacji w królestwie - poszła po radę do Tyrezjasza - podmiejskiego pustelnika i mędrca. Wróżbita od razu wiedział, o co chodzi i doradził kobiecie wyjawienie prawdy, gdyż ucieczka przed nią jest niemożliwa. Po powrocie do miasta Jokasta stanęła twarzą w twarz z Edypem domagającym się odpowiedzi. Wykręcając się od niej zdenerwowała głównego bohatera. Widząc na twarzy Edypa coraz większą irytację, postanowiła opowiedzieć mu prawdziwą wersję zdarzeń.Powiedziała mu również, że zginął jego rodzony ojciec. To wszystko pogrążyło bohatera. Wszystko stało się już jasne, Edyp uświadamia sobie iż nie był w stanie uciec przed przeznaczeniem. Edyp popełnia samobójstwo wbijając swój miecz w brzuch.
Ten mit pokazuje nam, że człowiek nie może zmienić swojego losu, mimo największych wysiłków oraz, że najlepiej jest pogodzić się ze swoim przeznaczeniem, gdyż w końcu i tak nas dosięgnie. Dodatkowo mit przeniknął do psychoanalizy w postaci tzw. kompleksu Edypa - człowieka, który nie potrafi żyć w otoczeniu kobiet.