Model patriotyzmu wyłaniający się z „Hymnu do Ojczyzny” Ignacego Krasickiego i fragmentu „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza.

W „Hymnie do miłości” Ignacego Krasickiego jak również we fragmencie „ Pana Tadeusza’’ Adama Mickiewicza, przedstawiającym koncert Jankiela ukazany jest model patriotyzmu. Obydwa utwory mają na celu pobudzenie miłości i przywiązania do ojczyzny w sercach Polaków. Są one napisane pod wpływem istotnych dla Polski wydarzeń historycznych.
Dzieło Ignacego Krasickiego zostało wydane w 1774r., czyli dwa lata po I rozbiorze Polski. Utwór ten jest hymnem czyli uroczystą pieśnią pochwalną o charakterze apostroficznym. Podmiotem lirycznym jest patriota, który zwraca się bezpośrednio do miłości ojczyzny. Nazywa on tę miłość świętą, uważa, że jest ona najważniejszym aspektem życia człowieka. Tę miłość mogą jednak czuć tylko ludzie posiadający „umysły poczciwe”, ludzie którzy żyją w zgodzie z własnym sumieniem i szanujący innych. Autor używa w hymnie oksymoronów np. „chwalebne blizny”. Chce on pokazać, iż Polacy mimo wielkiego cierpienia, które może ich spotkać, a nawet śmierci , są gotowi walczyć w obronie ojczyzny. Są też dumni z ran poniesionych w walce. Polacy potrafią żyć w nędzy, a nawet poświęcić swoje życie, byleby móc czuć te ogromną miłość. W dwóch ostatnich wersach hymnu, umieszczone są powtórzenia. Służą one podkreśleniu oddania za własny kraj.
Utwór Mickiewicza pt. „Pan Tadeusz”, został wydany w 1834r., cztery lata po powstaniu listopadowym. Natomiast jego akcja toczy się w trakcie kampanii napoleońskiej. Fabuła przytoczonego fragmentu rozgrywa się podczas uczty w Soplicowie, która zostaje wydana na cześć przybyłych legionistów oraz zaręczyn Zosi i Tadeusza. Polacy w tym czasie, dowiedzieli się o wkroczeniu wojsk Napoleona do Rosji. Na uroczystość przybywają mieszkańcy Soplicowa. Po namowach Zosi, Jankiel gra koncert, w którym przywołuje ważne wydarzenia historyczne. Pierwszym z nich jest Konstytucja 3 maja. Radosne rytmy przywołują wspomnienia tamtego okresu i wywołują pozytywne uczucia. Następnie, złowieszcze dźwięki przypominają obecnym tam ludziom narodową zdradę, którą była konfederacja targowicka. Kolejne dźwięki to Rzeź Pragi oraz utworzenie Legionów Polskich. Na samym końcu zagrany został „Mazurek Dąbrowskiego”. Wszystkie dźwięki ważnych wydarzeń historycznych wywołują wśród zebranych wielkie emocje. Jankiel przypomniał o chwilach szczęśliwych jak i tragicznych. Nastrój odbiorców jest adekwatny do wydarzeń. We fragmencie użyte są wykrzyknienia, oddając uczucia słuchaczy oraz metafory i porównania, które ukazują nastrój muzyki.
Głównym tematem obydwu utworów jest miłość do ojczyzny. Powstały one w trudnych dla Polaków chwilach, w różnych okresach historycznych. Autorzy przedstawili w swoich dziełach przywiązanie Polaków do ojczyzny, które nie zmieniło się mimo upływu lat.