Podmiot liryczny w wierszu występuje w roli wędrowca oraz wygnańca z ojczyzny. W dwóch pierwszych zwrotkach widać: kolorowe kwiaty, łąkę, koralowe krzaki, niebo, obłoki, morze oraz rzekę. W trzeciej i czwartej zwrotce słychać: ciągnące żurawie, kołyszącego się motyla na trawie, ślizgającego się węża.
Utwór ten można podzielić na dwie części:
-część pierwsza opisowa: w poetycki sposób przedstawia opis stepu, poeta wykorzystując naturalne oświetlenia i wielkość przestrzeni zwraca uwagę czytelnika na pewne elementy obrazu i porównuje do oceanu. Można powiedzieć, że nakładają się tu na siebie dwa obrazy: stepu i oceanu. "Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi wśród fali łąk szumiących, wśród kwiatów powodzi, omijam koralowe ostrowy burzanu". Wóz jest tutaj łodzią a łąki wodą, kępy burzanu małymi wyspami. Wiersz ten jest pełen nie tylko dźwięków ale i ruchów. Bardzo dynamiczna jest przyroda, szumiące łąki, ptaki przelatujące, przemykający wąż. Wrażenie ruchu potęgują użyte czasowniki jak: wpłynąłem, brodzi, szuka, stoimy, jedźmy.
-część druga refeksyjna- w dwóch ostatnich zwrotkach pojawiają się osobiste refleksje podkreślone opisem doznań słuchowych. cisza zostaje wyolbrzymiona przez niezwykle subtelne dźwięki, zwykle niesłyszalne uchem. Aby wyszczególnić ciszę autor uzywa wyrazów z literami: ś, ć, ż, ź.
W wierszu występuja środki stylistyczne takie jak:
-przenośnie: suchego przestwór oceanu, fala łąk szumiacych- metaforyka typowo wodna, co pozwala oddać bezmiar stepu
-porównanie: wóz jak łódka brodzi- autor podkreśla właściwości podroży przez step, powolnej, kiedy odczuwa się kołysanie wozu.