W jaki sposób Kazimiera Illakowiczówna (1888-1983) w wierszu "Opowieść małzonki świetego Aleksego" wykorzystała motywy średniowieczne? Zwróć uwagę na uczucia, októrych mówi podmiot liryczny, średniowieczne rekwizyty oraz język i s

Średniowiecze to bardzo długi okres w historii literatury, trwał on od V, aż do XV wieku. W epoce tej najważniejszy dla człowieka był Bóg oraz zapewnienie sobie wiecznej szczęśliwości w niebie. Kazimiera Iłłakowiczówna, podobnie jak wielu pisarzy innych epok, wykorzystała motywy średniowieczne w swoim utworze.
W wierszu wypowiada się podmiot liryczny, którym jest zona świętego Aleksego. Jest to liryka bezpośrednia zwrotu do adresata - św. Aleksego. W utworze użyte są środki stylistyczne, takie jak: powtórzenia "o Aleksy", których celem jest przywołanie bohatera. Pojawiają się także wielokropki, oznaczające przerwanie danej myśli. Porównanie "Lecz moje serce - rozdarte, rozdarte, rozdarte, ciężkie, ciężkie jak ołów podkreśla rozpacz kobiety. Podmiot liryczny mówi o swojej tęsknocie, jaką czuje po odejściu ukochanego. Pomimo upływu lat, nadal ma nadzieję, że wkrótce go zobaczy. Zona św. Aleksego darzy go wielkim uczuciem, bardzo cierpi z powodu jego zniknięcia i chce, aby do niej wrócił. Nie pamięta ona już dokładnie twarzy swojego męża. Mimo tego, że zostawił ją samą, nadal go kocha i zrobiłaby wszystko, by do niej wrócił. Równocześnie czuje się przez niego skrzywdzona, jej serce ogarnia wielka rozpacz i żal.
W utworze tym pojawia się motyw ascetyzmu, Aleksy odchodząc, miał bose stopy. Świadczy to o tym, że wyrzekł się całego swego majątku. Aleksy odszedł od zony, by służyć Bogu, nie dbał o dobra doczesne, lecz o życie pozagrobowe.
Był typowym przykładem człowieka średniowiecza. Odrzucił wszystkie dobra materialne jakie posiadał, a oprócz tego zostawił swoją żonę. Postanowił żyć w ubóstwie, aby otrzymać większą nagrodę w niebie.
Kazimiera Iłłakowiczówna wykorzystała motywy średniowieczne odnosząc się do postaci ascety, którym był św. Aleksy. Przedstawiła postawę człowieka tamtego okresu oraz uczucia kobiety, porzuconej przez męża, który wybrał Boga, a nie ją. Mimo, że żona rozumie wybór ukochanego, nie potrafi się pogodzić z jego odejściem.