Ignacy Rzecki był bliskim przyjacielem Stanisława Wokulskiego, od 25 lat mieszkał w pokoiku przy sklepie. Swoje dzieciństwo spędził wraz z ojcem i ciotką w małym mieszkaniu na Starym Mieście. To właśnie ojciec wpoił w niego bezkrytyczną miłość do Napoleona. około 1840r. zmarł mu ojciec, wtedy trafił do sklepu Mincla jako uczeń na subiekta.
W sklepie Jana Mincla pracował z Augustem Katzem oraz dwoma synami właściciela: Francem i Janem. W niedzielę pobierał nauki rachunków i towaroznawstwa od starego Mincla. Wreszcie w 1848r. Rzecki został subiektem. w tym samym roku zmarł również właściciel sklepu. Od tej pory zarządzali nim wspólnie Jan i Franc. W czasie Wiosny Ludów w 1848r. Ignacy wybrał się na wyprawę na Węgry. W lutym wraz z Katzem zaciągnął się do armii węgierskiej. Walczyli razem do 1849r. Po bitwie razem tułali się po ziemi węgierskiej, aż w końcu Katz popełnił samobójstwo. Po tym wydarzeniu Rzecki jeździł po wielu krajach Europy, a gdy dotarł do Polski trafił do rosyjskiego więzienia w Zamościu. Jednak po usilnych staraniach Jana Mincla w 1853r. pozwolono mu wrócić do Warszawy. Od Mincla otrzymał pieniądze oraz propozycję powrotu do pracy. W 1850r. doszło do podziału sklepu. Franc został na Podwalu, a Jan przeniósł się na Krakowskie Przedmieście.