Grzyby, glony porosty

WORKOWCE- Najbardziej prymitywne workowce(np.drożdze), mają grzybnię w postaci pojedynczych jednojądrowych komórek, tworzących czasami nitkowate i nieregularne skupienia. Rozmnażają się zazwyczaj poprzez pączkowanie komórek. Większość workowców wytwarza wielokomórkowe strzępki, o postaci nitkowatej, podzielone one są ścianami poprzecznymi, mającymi pośrodku otwór, przez który przechodzi wypustka plazmatyczna łącząca sąsiednie protoplasty. Ściany komórkowe zbudowane są głównie z chityny. Workowce rozmnażają się bezpłciowo za pomocą zarodników konidialnych(konidiów), powstałych poprzez odcięcie się komórek na końcach strzępek, oraz za pomocą zarodników, które powstają w zarodniach, zwanych workami. Do powstania i formowania się zarodników dochodzi po uprzednim procesie płciowym, który ma tu postać gametangiogamii( łączenie się różnych pod względem płciowym gametangiów- plemni i lęgni). Przedstawia się to tak: Wielojądrowa plemnia styka się z również wielojądrową plemnią i przelewa do niej swą zawartość. Jednak w lęgni jeszcze nie dochodzi do zlania się gamet męskich z żeńskimi, lecz układają się parami i tworzą tzw. jądra sprzężone. Teraz przechodzą do strzępek, które wyrastają z zapłodnionej lęgni. Strzępki się rozrastają, lecz jądra sprzężone zlewają się dopiero w ich szczytowych komórkach, które znajdują się w części rodzajnej owocnika, gdzie tworzą się zarodnie z zarodnikami. Kiedy zleją się jądra sprzężone powstaje diploidalne jądro zygotyczne, które dzieli się 3-krotnie, przechodzi mejozę, i tworzy się osiem jąder haploidalnych, i z nich formuje się osiem zarodników. Komórka, w której one powstają staje się zarodnią, zwaną tu workiem. Uwolnione z worków zarodniki padają na podłoże, kiełkują i tworzą haploidalną grzybnię, a na niej powstają lęgnie i plemnie. U workowców istnieje przemiana faz jądrowych. Bardzo charakterystyczne jest tutaj oddzielenie czasowe i przestrzenne procesów zlania się cytoplazmy gamatangiów(plazmogamia) i zlania się jąder(kariogamia), gdyż zachodzą one w odległych od siebie miejscach i w innym czasie, a pomiędzy nimi występuje faza jąder sprzężonych.. Owocniki najczęściej mają postać kulistą, butelkowatą lub miseczkowatą. Do workowców zalicza się wiele znanych grzybów. Np. drożdze( tworzą worki tylko w wyjątkowych przypadkach), pleśnie: pędzlak i kropidlak, (również rzadko tworzą worki, a rozmnażają się za pomocą zarodników konidialnych), smardz (jego owocnik jest otwarty, miseczkowaty, mocno pofałdowany i ma wysoki trzon), trufla( bulwowaty owocnik mający wielkość jaja gołębia, rozwijają się pod ziemią, są one używane jako cenna przyprawa kuchenna). Pospolitym workowce jest buławinka czerwona, której sporysz spotykany jest często w kłosach żyta. Bardzo interesujący jest cykl rozwojowy tego grzyba. Wiosną z różkowatego, ciemnego sporyszu wyrastają białe trzonki z czerwonymi główkami, w których zagłębione są owocniki zawierające worki z zarodnikami. Dojrzałe worki otwierają się i uwalniają się z nich zarodniki. Powstaje z nich grzybnia, która przerasta słupek i tworzy liczne zarodniki konidialne, wydzielając równocześnie słodki płyn, który zwabia owady. Owady przenoszą zarodniki na zdrowe rośliny i zakażają je. Grzybnia po pewnym czasie tworzy przetrwalnik, który wypada z kłosa na ziemie i tam zimuje. Workowce występują wszędzie, na każdym podłożu, jako saprofity lub jako pasożyty.
PODSTAWCZAKI: mają strzępki wielokomórkowe podzielone ścianami poprzecznymi z otworem, przez który kontaktują się sąsiednie protoplasty. Ścina komórkowa zbudowana jest z chityny. Grzybnia (zwykle dikariotyczna) składa się ze strzępek, które czasem tworzą owocniki i przetrwalniki o dość zwartej strukturze. Rozmnażanie się. Wykształcanie się zarodniki poprzedzone jest procesem płciowym. Zarodniki podst. zazwyczaj mają postać wydłużonych komórek i nazywane są podstawkami. Każda podstawka tworzy 4 zarodniki podstawkowe, które znajdują się na szczycie podstawki w postaci kulistych wyrostków. Proces płciowy- brak organów płciowych( gametangiów). Kopulują ze sobą różnoimienne strzępki jednojądrowe, haploidalne, które powstały z zarodków podstawkowych. Podczas kopulacji dochodzi tylko do zlania się cytoplazmy( plazmogamii) obu kopulujących komórek. Jądra nie zlewają się, lecz tworzą jądra sprzężone( czyli łączą się w pary). Grzybnia się rozrasta mając dwujądrowe komórki. Po pewnym czasie strzępki rozrastającej się grzybni splątują się i tworzą owocnik. W szczytowych komórkach strzępek zlewają się jądra sprzężone(kariogamia). Powstaje jądro zygotyczne, które dzieli się mejotycznie. Komórka zygotyczna przekształca się w podstawkę a na niej tworzą się 4 wyrostki, do których wnikają poszczególne jądra powstałe po podziale jądra zygotycznego i formują się 4 zarodniki podstawkowe. Zarodniki odrywaj a się od podstawki, spadają na podłoże, kiełkują w haploidalne grzybnie, które sa zdolne do kopulacji.
Zachodzi tu przemiana faz jądrowych.. Duży odstęp czasu pomiędzy plazmogamia a kariogamią.
CHRONIONE POROSTY: płucnica islandzka, granicznik płucnik i wszystkie gatunki brodaczki.



















GLONY! Protista jako proste organizmy eukariotyczne. Do organizmów tych należą pierwotniaki, grzyby i glony, są to organizmy wodne, wchodzą w skład planktonu lub osiedlają się na przedmiotach.
Różnorodność form organizacji glonów: a) glony jednokomórkowe- okrzemki, chlorella, euglena b)wielokomórkowe- kolonie np.; toczek c)wielokomórkowce- plechy, niektóre zielenice i brunatnice d) komórczaki
Różnice pomiędzy glonami dotyczą: a) budowy b)barwników c)ściany komórkowej – występuje u wszystkich z wyjątkiem euglenin- jest stężała błona cytoplazmatyczna(pelikula) d) substancje zapasowe.
ROZMNAŻANIE glonów przez a) podział komórki- wegetatywnie, b) fragmentację plechy- wegetatywnie c)płciowo, na drodze izogamii, anizogamii i oogamii.