Mowa pogrzebowa - Romeo i Julia

Drodzy zebrani żałobnicy, rodzino oraz krewni

Zebraliśmy się tutaj aby pożegnać śp. Julię Kapulet i Romea Monteki, którzy zakończyli swą ziemską wędrówkę. Ich śmierć zszokowała nas wszystkich wzbudzając w naszych sercach nieopisany smutek i rozpacz.

Nie łatwo jest mi ich żegnać, ponieważ byli moimi najbliższymi przyjaciółmi i znałam ich szczególnie dobrze. Przez ostatnie miesiące podziwiałam posiadaną przez nich wewnętrzną siłę, mądrość i moc łączącego ich uczucia. Niesprawiedliwa śmierć spotkała ich stanowczo za wcześnie. Pamiętam nasze pierwsze spotkanie i wiele radosnych chwil spędzonych razem. Zawsze byli wrażliwymi marzycielami o duszach prawdziwych romantyków. Zdołali połączyć swe serca tworząc parę doskonałą, która była gotowa przetrwać naprawdę wiele.

Aby przygotować to przemówienie postanowiłam zapytać kilka osób z ich otoczenia co o nich myślą. „Szaleni” mówili jedni. Inni powiadali: „Niepoprawni romantycy”. Równie często można było usłyszeć „wyrodne dzieci”, „Niepoważni”, „winni swojej śmierci”. „szaleni, niepoprawni romantycy” - takie były opinie ludzi. Ale niektórzy z was przychodzili i dawali mi do zrozumienia, że ich kochają. Że ta historia zmieniła ich sposób patrzenia na życie, miłość i uczucia. Mam głęboką nadzieję, że będziecie o nich pamiętać. Nie tylko jak o drewnianych trumnach w których spoczną na wieki. Pamiętajcie o nich jak o wielkich romantykach, których serca były przepełnione szlachetnym uczuciem. Jeśli zapytacie mnie jak ja będę ich wspominać i co myślę - odpowiem że brak mi słów, aby wyrazić ból, który towarzyszy myśli, że nigdy więcej się nie spotkamy. Spoczną tutaj na zawsze, obok siebie, symbolicznie połączeni krzewem, który będzie nam przypominać o mocy łączącego ich uczucia. Ich śmierć to bolesna lekcja dla nas wszystkich. Lekcja o miłości, a właściwie o jej potędze i o tym, jak ważna powinna być w naszych życiach. Jak pisał poeta: „Miłość jest męką, brak miłości śmiercią”. Wyciągnijmy więc wnioski i żyjmy tak, aby po naszym odejściu wspominano nas z równie wielkim smutkiem i nostalgią. Aby pamiętano o nas jako o ludziach wyjątkowych, którzy doznali potęgi równie wspaniałej miłości, dzięki której wykorzystali swoje ziemskie życie w całości.

Ostatnie dni przyniosły nam wszystkim smutek, jednak szczególne kondolencje należą się rodzinie Romea i Juli. Szanowni Państwo Kapulet i Monteki, chcielibyśmy zapewnić Was o wielkim współczuciu i prosić o przyjęcie wsparcia z naszej strony.

Dziękuję wszystkim, którzy przybyli tu na dzisiejszą uroczystość. Kochani, będziemy zawsze o Was pamiętać, a teraz, gdy Wasza ziemska pielgrzymka dobiegła końca, mówimy: żegnajcie drodzy przyjaciele i odpoczywajcie w spokoju wiecznym.