Słowiński Park Narodowy - charakterystyka i ciekawostki.

To jedyne miejsce nad Bałtykiem, gdzie krajobraz przypomina miejscami afrykańską puszczę. Unikalne w skali światowej środowisko tworzą rozległe piaszczyste wydmy, ciągnące się pomiędzy Ustką a Łebą, chronione przez Słowiński Park Narodowy. Na jego terenie są również dwa jeziora - Gardno i Łebsko, powstałe z dawnych zatok morskich. Na ich brzegach znajdują się wielkie kolonie lęgowe ptaków wodnych: mew, rybitw, kaczek i łabędzi. Okolice te były zamieszkane już w IX wieku. W Smołdzinie, będącym ośrodkiem kultu pogańskiego, znajdowało się drewniane grodzisko otoczone wałem. Leżąca niedaleko Łaba jest ważnym portem rybackim, ale przede wszystkim bardzo popularną letnią miejscowością wypoczynkową, słynącą z najszerszych polskich plaż. Stara latarnia morska w Czołpinie, wybudowana w 1875 roku, do dziś wskazuje drogę kutrom rybackim wracającym do portu. Jej światło widać na morzu z odległości 40 km.

Największą atrakcją Czołpina jest długi szlak, prowadzący przez tzw. polską Saharę, czyli najbardziej pofalowane piaszczyste wydmy. Słowiński Park Narodowy to największy obszar ruchomych wydm w Europie. Wiejący od setek lat zachodni wiatr przemieszcza powoli wielkie masy piasku na wschód. Wędrujące wydmy zasypują napotkane na swojej drodze drzewa. Taką sytuację spowodował nadmierny wyrąb lasów, które niegdyś porastały cały ten teren. Słowiński Park Narodowy zawdzięcza swą nazwę Słowińcom, zamieszkującym w przeszłości podmokłe okolice Łeby.

O życiu i zwyczajach pomorskich Słowian, zwanych Słowińcami, możemy dowiedzieć się więcej w Muzeum Wsi Słowińskiej, znajdującym się w Klukach na zachodnim brzegu Łebska. Zgromadzono tutaj typowe chaty, budowane z drewna i gliny, warsztat rybacki i ciesielski; prezentowane są również hafty, rzeźby i wyroby z wikliny. Latem odbywają się tu pokazy wypieku chleba oraz wydobywania torfu.

Najwyższe wydmy Słowińskiego Parku Narodowego przekraczają 30 metrów wysokości. Najwyższym zaś punktem jest leżące tuż obok Smołdzina wzniesienie morenowe o wysokości 115 m - Rowokół. Jak głosi legenda, w jego wnętrzu ukryte są pirackie skarby, których strzeże sam diabeł. Mgły pojawiające się często nad wzgórzem to parujący pot diabła, który harcuje pod ziemią w czasie niedzielnych nabożeństw.