Rozum i wola gwarancją życia szczęśliwego. Epikureizm.

Rozum wspierany przez silna wole wg Epikura gwarantuje nam szczęśliwe życie Pierwsza podstawowa rzeczą jaka zakłada Epikur w drodze do osiągnięcia spokojniej i szczęśliwej egzystencji jest wybranie za nauczyciela natury. Rozumne myślenie dojrzałego człowieka, pozwala wybrać właściwa drogę z pozoru kreta i długa którą dokładnie opisuje określenie „Przez cierpienie do szczęścia” droga ta pozornie niesie ze sobą ból i cierpienie lecz zmierza ku szczęściu i rozkoszy. Jeżeli człowiek pokona go pogodnym hartem ducha osiągnie upragnioną harmonie ducha i szczęście. Człowiek wybierając drogę kreta nie uciekając się wyłącznie do zaspokojenia potrzeb kosztem własnego dobra wybiera cierpienie i ból który na dłuższa metę przynosi oczekiwany rezultat dając szczęście. Dobrym przykładem posłużył się autor tekstu i również ja pozwolę sobie go przytoczyć w tym momencie. Ból który sprawia skalpel chirurga na dłuższa metę sprawia szczęście gdyż konsekwentnie prowadzi do powrotu do zdrowia. Pełnia szczęścia obrazowana jest również dążeniem do dobra ogółu czyli społeczeństwa, każdy rozumny człowiek wie ażeby dobrze funkcjonować w społeczeństwie nie może tylko brać lecz również dawać. Pomagać tym którzy na to zasługują i nie krzywdzić innych jeśli nie chce by i jemu były czynione jakiekolwiek krzywdy ze strony otoczenia. Pasuje tutaj stare mądre przysłowie „Nie czyn drugiemu co tobie niemiłe” Odwołam się do Biblii gdyż ona najlepiej obrazuje poświecenie się dla ogółu. Jezus Chrystus umierając na krzyżu ze grzechy innych wybrał drogę cierpienia wiedząc ze to wybawi ludzkość od grzechu. Kolejnym przykładem takiegoż poświecenia jest „Konrad Wallenrod” Który poświęcił się ze własna ojczyznę która kochał. W literaturze romantyzmu można znaleźć wiele podobnych przykładów gdyż w tej epoce wyraźnie zauważalny jest motyw walki o idee wymagająca wielkich poświęceń niosących za sobą cierpienie, lecz jak zakładał Epikur przynosi szczęście i spokojna egzystencje ogółu. Wracając do rozważań czy rozum może gwarantować spokój i wewnętrzna harmonie stwierdzam, iż jest wiele za i przeciw. Epikur podzielił potrzeby na naturalne konieczne oraz urojone i sztuczne. Potrzeby naturalne musza być zaspakajane chodzi o głód lub potrzeby fizjologiczne. Potrzeby urojone jak chęć zdobycia majątku nie musza być wcale zaspakajanie, pozornie prowadzące do pełni szczęścia w rzeczywistości demoralizują człowieka, pozwolę sobie przytoczyć przysłowie „pieniądze szczęścia nie dają”. Właśnie w takich momentach potrzeby jest rozum i silna wola, rozum który pozwoli nam dokonać właściwego wyboru i wola która będzie ściśle trzymać nas przy podjętej decyzji. Jest to jeden z wielu argumentów który przemawia za tym ze Epikur miał racje twierdząc ze jest to nasza gwarancja osiągnięcia nirwany czyli harmonii duchowej. Innym przykładem może być rozwaga o która apelował Epikur, chodziło o dokładne rozważenie wszystkich za i przeciw, co przyniesie mi zaspokojenie owej potrzeby jak również co niesie za sobą niezaspokojenie tejże potrzeby. W tym przypadku potrzebujemy sprawnego rozumu który jest naszym przewodnikiem i nigdy się nie myli. Jak już wcześniej wspomniałem człowiek rozumny przenosi doraźny ból na doraźną przyjemność. Rozum pomaga nam przy podjęciu ważnych decyzji jak na przykład nieodparta pokusa zaspokojenia potrzeb kosztem innych. Tutaj stwierdzenie to wydaje się być paradoksalne gdyż jak wcześniej wspomniałem spełnianie potrzeb kosztem innych wg Epikura nie prowadzi do szczęścia, najdziwniejsze w tym wszystkim jest to iż ból i cierpienie które żądaliśmy w tym momencie innym może przekładać się na szczęście które osoba poszkodowana ma osiągnąć. Jest również wiele innych argumentów które przemawiają przeciw idei Epikura. Postulat unikania bólu również w pewnym stopniu sam sobie zaprzecza. Unikając bólu unikamy również dążenia do szczęścia które osiągnięte przez ból staje się rozkoszą najwyższa. Wiec sami pozbawiamy się drogi do szczęścia. Opinia Epikura wydaje się dość „zakręcona” przez co wyjaśnienie jej namarza problemów. Nie można znaleźć powodów które w jasny sposób przemawiałyby za jego teoria. Łatwiej znaleźć argumenty które odciągają nas od takiego sposobu darzenia do szczęścia. Każdy człowiek chciałbym bez żadnych schodów dążyć do szczęścia i osiągnąć zamierzony cel jak najszybciej i najłatwiej. Po co komplikować sobie życie skoro można pójść na łatwiznę? Może teraz określę to zbyt drastycznie ale mam prawo wyrazić własna opinie na ten temat, teraz tym bardziej powinienem. Wcześniej nie myślałem ze mógłbym napisać cos takiego w tej pracy ale po dłuższych namysłach i wypisywaniu argumentów za i przeciw wydaje mi się ze idee Epikura można porównać do sadomasochizmu... Jak można dążyć to szczęścia i rozkoszy poprzez ból i cierpienie? Wydaje się to być z pozoru niemożliwe a jednak jest to prawdziwe, lecz nie na wszystkich przykładach. Chirurg był dobrym przykładem ale reszta wydaje się być mało wiarygodna, wręcz przeciwnie odpycha i zniechęca. Nikt z nas nie chciałby cierpieć bolesne męki w nadziei ze to przyniesie nam szczęście. Również pomocna dłoń jaka wyciąga do nas postęp cywilizacyjny który ma na celu ułatwienie nam życia codziennego nie wydaje się być czymś złym wręcz odwrotnie. Sumując wszystko mogę śmiało powiedzieć ze rozum i wola jest gwarancja życia szczęśliwego, dzięki temu możemy podjąć ważne decyzje które znacznie mogą zmienić nasze życie, uczynić je lepszym szczęśliwszym. Przy tym wszystkim należy pamiętać o zachowaniu moralnych zasad etycznych. Dzięki temu można wiele zdziałać, należy kontrolować zwierzęce instynkty kierować się umysłem który z logicznego punktu widzenia jest siłą wyższa, lecz czasami przegrywa i prowadzi nas do klęski. Na koniec pozwolę sobie jeszcze przytoczyć jedna mądrość życiowa...
„Pomyśl dwa razy zanim cos zrobisz”. Moje rozważania na temat opinii Epikura mogą wydawać się dość skomplikowane lecz prościej nie da wytłumaczyć się sensu i przesłania filozofa. Sam zastanawiam się czy nie podszedłem zbyt krytycznie do tej opinii.