Biografia krótka Adama Mickiewicza

Mickiewicz Adam - żył w latach 1798-1855. Jeden z największych poetów polskich, uznawany za jednego z polskich wieszczów. Urodził się w Zaolziu koło Nowogródka na Litwie. Jego rodzicami byli Mikołaj Mickiewicz, adwokat oraz Barbara z Majewskich. W czasie młodości spotykał się z różnymi formami literackimi, takimi jak: legendy, baśnie, podania ludowe, które zaowocowały w jego późniejszym życiu.

Ważnym w jego życiu wydarzeniem była śmierć ojca w 1812 roku, z powodu której przyśpieszyło się jego dorastanie emocjonalne. Młody Adam uczęszczał do szkoły powszechnej w Nowogródku, po jej ukończeniu poszedł na Uniwersytet Wileński, gdzie studiował filologię, historię i literaturę. Właśnie na tym uniwersytecie ukształtował się drugi etap w życiu poety. Zaczęły powstawać pierwsze utwory takie jak: "Oda do młodości", "Pieśń filaretów" oraz II część "Dziadów". Właśnie w tym czasie Mickiewicz poznał Marylę Wereszczakównę, do której miłość znacznie wpłynęła na jego twórczość.

W 1823 roku Organizacja Filomatów, do której należał poeta została zdekonspirowana przez wojska rosyjskie. Ostatecznie wszyscy jej członkowie zostali zesłani na Syberię. Właśnie tam rozpoczął się kolejny okres w życiu polskiego wieszcza, powstały utwory takie jak: Sonety Krymskie i Konrad Wallenrod.

Poeta dużo podróżował po Rosji, odwiedził Krym, Moskwę, Petersburg oraz Odessę, aż ostatecznie osiedlił się w Dreźnie, gdzie powstała III część Dziadów. Po osiedleniu także podróżował. Odwiedził Niemcy, Włochy oraz Szwajcarię. Pod koniec życia zamieszkał w Paryżu. Tam ożenił się i miał dzieci. Tuż przed śmiercią napisał ostatnie dzieło "Pana Tadeusza". Zmarł w 1855 roku w Konstantynopolu.