Funkcje przypadka

GENETIVUS CHARACTESTICUS
est + gen + inf
jest + cechą obowiązkiem + coś zrobić

ACCUSATIVUS DUPLEX (podwójny)
mianowanie kogoś, wybieranie kogoś
apello + te(Acc) amucum(Acc)
(nazywam Ciebie przyjacielem)

ABLATIVUS COMPARATIVUS (porównanie)
Dux clarior + Abl Caesare (zamiast “niż”)

DATIVUS POSSESIVUS
Oppido parvo murus non altus est
(małe miasto ma niewysoki mur)
dativus + esse (być) = stań posiadania w tłumaczeniu na język polski rzecz. W dat. Staję się podmiotem, a orzeczenie łacińskie (esse) oddajemy przez odpowiednią formę polskiego czasownika „mieć”
Rzymianin piękną togę ma
Vir Romanus togam pulchram habet
Rzymianowi piękna toga jest
Viro Romano toga pulchra est

DATIVUS COMMODI
Discimus scholae- uczymy się dla szkoły
W języku łacińskim nie ma odpowiednika słówka dla
W dat. Jest wyraz oznaczający osobę lub rzecz dla której spełnia się jakąś czynność

GENETIVUS PARTIVUS (cząstkowy)
Przy stopniu najwyższym przymiotnika całość o której części mówimy występuje w genetivie dodajemy „z” „spośród” np. Urbs omnium pulcherrima puer discipulorum diligentissimus (chłopiec najpilniejszy spośród uczniów)

ABLATIVUS LOCI (miejsca)
Abl użyty bez przyimka określa miejsce i odpowiada ma pytanie ubi? Gdzie? Terra marique = na lądzie i na morzu